Przeskocz do zawartości głównej Przejdź do treści uzupełniającej

Samouczek — Korzystanie z łącznika analityki OpenAI w Qlik Cloud

Z tego samouczka dowiesz się, jak pracować z łącznikiem analityki OpenAI w celu wzbogacenia swoich aplikacji Qlik Sense o głębię kontekstową z modeli generatywnej sztucznej inteligencji. W szczególności pokazuje on, jak używać łącznika z dwiema konfiguracjami.

Łącznik analityki OpenAI możesz zintegrować bezpośrednio z modelem danych, aby dane generowane przez niego były wstępnie ładowane do aplikacji. Zamiast tego można go użyć w wyrażeniach wykresu. Samouczek pokazuje, jak przygotować się do pracy z łącznikiem i jak tworzyć połączenia przy użyciu dwóch konfiguracji. Następnie samouczek prowadzi przez podstawowe przykłady włączania tej funkcji do aplikacji Qlik Sense.

Przykłady w tym samouczku mogą również służyć do pracy z łącznikiem analityki platformy Azure OpenAI.

Interaktywny arkusz pokazujący, jak można wykorzystać łącznik OpenAI do ulepszania treści analitycznych

Interaktywna aplikacja Qlik Sense do korzystania z OpenAI w celu interakcji z danymi aplikacji.

Konfigurowanie konta platformy OpenAI i środowiska Qlik Cloud

Przed rozpoczęciem pracy z łącznikiem analityki OpenAI należy wykonać kilka czynności. Obejmują one m. in.:

  • Utworzenie konta na platformie OpenAI

  • Uzyskanie klucza API OpenAI

  • Włączenie funkcji połączenia analityki w Qlik Cloud

Pełne informacje zawiera temat Pierwsze kroki z platformą OpenAI.

InformacjaJeśli zamiast tego używasz łącznika analityki Azure OpenAI, postępuj zgodnie z konfiguracją podaną w dokumentacji łącznika Azure OpenAI. Zob. Tworzenie połączenia Azure OpenAI.

Tworzenie połączeń

Utwórz połączenia z łącznikiem analityki OpenAI z huba lub z edytora ładowania danych. Po utworzeniu połączeń możesz rozpocząć pracę bezpośrednio z platformą OpenAI przy użyciu skryptu ładowania lub w obiektach wykresu.

InformacjaJeśli zamiast tego używasz łącznika analityki Azure OpenAI, postępuj zgodnie z konfiguracją podaną w dokumentacji łącznika Azure OpenAI. Zob. Tworzenie połączenia Azure OpenAI.
  1. Utwórz połączenie z łącznikiem analityki OpenAI z edytora ładowania danych lub z huba. W edytorze ładowania danych łącznik OpenAI znajduje się w sekcji Źródła do analityki.

  2. Wybierz Konfigurację, której chcesz użyć. Użyj jednej konfiguracji dla każdego nawiązywanego połączenia. Na potrzeby tego samouczka utwórz osobne połączenie do każdego z przykładów:

    • Przykład 1: OpenAI Completions API (GPT-3) — wiersze

    • Przykład 2: OpenAI Completions API (GPT-3) — tabele JSON

    • Przykład 3: OpenAI Chat Completions API (GPT-3.5, GPT-4) — wiersze

    • Przykład interaktywny: OpenAI Chat Completions API (GPT-3.5, GPT-4) — wiersze

  3. Uwierzytelnij się w połączeniu, wprowadzając klucz API OpenAI wygenerowany w sekcji przygotowań tego samouczka.

  4. Dostosuj domyślne wartości parametrów do swoich potrzeb.

    InformacjaAby połączenie prawidłowo zaspokajało Twoje potrzeby, prawie zawsze należy zmienić wartość parametru Max Tokens. Ten parametr kontroluje rozmiar odpowiedzi, która zostanie wygenerowana.
  5. Dodaj Pole asocjacji, aby połączyć dane wyjściowe połączenia z modelem danych jednej ze swoich aplikacji. To będzie zależeć od tego, na których przykładach pracujesz.

    • Dla połączeń użytych w przykładach 1–3 wpisz RowId.

    • W tym przykładzie interaktywnym pozostaw ten parametr pusty.

  6. W przypadku parametru Nazwa wprowadź odrębną wartość nazwy dla każdego tworzonego połączenia, wskazując konfigurację używaną przez to połączenie. Tych wartości parametru trzeba będzie używać podczas pracy w skrypcie ładowania lub z wyrażeniami wykresu.

    Na potrzeby przykładów samouczka użyj:

    • Przykład 1: OpenAI Connection for Rows Completions (GPT-3)

    • Przykład 2: Połączenie OpenAI Connection do Uzupełnień tabel JSON (GPT-3)

    • Przykład 3: Chat_Completions_GPT_3.5_4_Rows

    • Przykład interaktywny: Interactive_Chat_Completions_GPT_3.5_4_Rows

  7. Kliknij polecenie Utwórz.

Przykłady

Po utworzeniu połączenia przy użyciu tej konfiguracji można go używać w skrypcie ładowania i wyrażeniach wykresu do komunikacji z modelami OpenAI.

Przykłady poszczególnych procesów pokazano w następujących lekcjach.

Te przykłady są autonomiczne i można wykonywać je niezależnie.

Czy ta strona była pomocna?

Jeżeli natkniesz się na problemy z tą stroną lub jej zawartością — literówkę, brakujący krok lub błąd techniczny — daj nam znać, co możemy poprawić!