Przeskocz do zawartości głównej Przejdź do treści uzupełniającej
Zasoby Qlik

Tworzenie połączenia Azure OpenAI

Aby komunikować się z Azure OpenAI, utwórz połączenie ze źródłem analityki Azure OpenAI.

Danych otrzymanych z tych połączeń można używać w skrypcie ładowania i w wyrażeniach wykresu w celu ulepszenia aplikacji analitycznych lub skryptów Qlik Sense.

Zanim rozpoczniesz

Na koncie Microsoft Azure usługa Azure OpenAI znajduje się w Azure Cognitive Services i nie jest domyślnie włączona. Jeśli potrzebujesz pomocy przy włączaniu usługi Azure OpenAI, skontaktuj się z firmą Microsoft.

Dostępne konfiguracje łączników

Skonfiguruj połączenie analityczne Azure OpenAI za pomocą jednej z poniższych konfiguracji.

OpenAI Completions API — wiersze

Ta konfiguracja wysyła każdy wiersz danych jako pytanie do interfejsu API uzupełnień (w małych partiach w celu zwiększenia wydajności). Każda odpowiedź zostanie zapisana jako tekst w tabeli z taką samą liczbą wierszy jak w danych wejściowych.

Tej konfiguracji można używać w skrypcie ładowania danych oraz w wyrażeniach wykresu.

OpenAI Chat Completions API — wiersze

Ta konfiguracja wysyła każdy wiersz danych jako żądanie do OpenAI Chat Completions API. W tym przypadku żądania są wysyłane z rolą komunikatu „użytkownik”, a każdy wiersz danych z Qlik jest wysyłany jako osobne żądanie.

InformacjaWysyłanie wielu wierszy jako kontekstu czatu nie jest obsługiwane. Wszystkie pytania należy zawrzeć w jednym wierszu żądania.

Tej konfiguracji można używać w skrypcie ładowania danych oraz w wyrażeniach wykresu.

Tworzenie połączenia

Możesz utworzyć połączenie z łącznikiem analitycznym Azure OpenAI z huba lub z edytora ładowania danych w utworzonej już aplikacji. Aby utworzyć połączenie, wykonaj poniższe czynności.

Aby uzyskać informacje dotyczące sposobu ustawiania wartości parametrów, zobacz Dokumentację interfejsu API REST usługi Azure OpenAI Service.

Wykonaj następujące czynności:

  1. Utwórz nową aplikację Qlik Sense lub skrypt i otwórz Edytor ładowania danych lub Edytor skryptów.

  2. Kliknij polecenie Utwórz nowe połączenie.

  3. W sekcji Źródła do analityki kliknij pozycję Azure OpenAI.

  4. Wybierz potrzebną Konfigurację. Więcej informacji na temat każdej dostępnej opcji, zawiera temat Dostępne konfiguracje łączników.

  5. Wprowadź Klucz API Azure OpenAI.

  6. Wprowadź Wersję Azure API. To pole jest już wypełnione bieżącą wartością domyślną.

  7. W razie potrzeby dostosuj dowolne inne domyślne wartości parametrów.

    Dodatkowe opisy parametrów zawiera temat Konfigurowalne ustawienia.

    InformacjaAby połączenie prawidłowo zaspokajało Twoje potrzeby, prawie zawsze należy zmienić wartość parametru Max Tokens. Ten parametr kontroluje rozmiar odpowiedzi, która zostanie wygenerowana.

  8. Kliknij polecenie Utwórz.

Połączenie danych jest zapisywane w przestrzeni, w której tworzona jest aplikacja, dzięki czemu można je ponownie wykorzystać w innych aplikacjach lub skryptach Qlik Sense.

Po utworzeniu połączenia można go użyć do załadowania danych do wysłania do OpenAI. Ponadto można go używać w wyrażeniach wykresów. Więcej informacji zawierają tematy Wybieranie i ładowanie danych z połączenia Azure OpenAI oraz Używanie połączeń Azure OpenAI w wyrażeniach wizualizacji.

Konfigurowalne ustawienia

W oknie dialogowym połączenia można konfigurować ustawienia z następującej tabeli:

Konfigurowalne ustawienia w oknie dialogowym połączeń
Pole Opis
Select Configuration W obszarze Konfiguracja wybierz konfigurację łącznika. Więcej informacji można znaleźć w temacie Dostępne konfiguracje łączników.
Authorization Wprowadź Klucz Azure OpenAI API. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Dokumentację interfejsu API REST usługi Azure OpenAI Service.
Azure OpenAI Request

  • Azure Resource Name: projekt zasobów skonfigurowany w Microsoft Azure.

    Azure Deployment Name: konkretne wdrożenie skonfigurowane dla wybranego modelu OpenAI.

  • Azure API Version: wersja interfejsu API na platformie Azure. To pole jest wstępnie wypełnione bieżącą wartością domyślną.
OpenAI Request

  • Temperature: temperatura próbkowania do użycia.

  • Max Tokens: ten parametr określa maksymalną liczbę generowanych tokenów. Innymi słowy, kontroluje rozmiar odpowiedzi, która zostanie wygenerowana. Aby połączenie prawidłowo zaspokajało Twoje potrzeby, prawie zawsze należy zmienić wartość domyślną.

  • Top P: dostosowuje próbkowanie jądra. Parametr ten można zmienić jako alternatywę dla próbkowania Temperature.

  • Frequency Penalty: stopień, w jakim model karze za nowe tokeny, które są dosłownie powtarzane z istniejących tokenów.

  • Presence Penalty: stopień, w jakim model karze za nowe tokeny, które są już zawarte w tekście do momentu ich wprowadzenia.

  • User: identyfikator użytkownika końcowego, który może pomóc w monitorowaniu naruszeń zasad.
Association

Określ Association Field, pole z tabeli danych wejściowych zawierające unikatowy identyfikator.

Pole to należy uwzględnić w danych źródłowych podczas tworzenia żądania punktu końcowego, aby zwrócona tabela wyników była powiązana z tabelą pól źródłowych przy użyciu klucza. Wyznaczone pole zostanie zwrócone jako pole w odpowiedzi i umożliwi powiązanie odpowiedzi z danymi źródłowymi w modelu danych. Może to być dowolne pole z unikatowym identyfikatorem, pochodzące z danych źródłowych lub używane w ramach procesu ładowania tabeli.
Name Nazwa połączenia. Jeśli nie wprowadzisz nazwy, zostanie użyta nazwa domyślna.

Dowiedz się więcej

 

Czy ta strona była pomocna?

Jeżeli natkniesz się na problemy z tą stroną lub jej zawartością — literówkę, brakujący krok lub błąd techniczny — daj nam znać, co możemy poprawić!

Przekaż tu opinię