Przeskocz do zawartości głównej Przejdź do treści uzupełniającej

Używanie wbudowanych ładowań do ładowania danych

Wpisz dane ręcznie do skryptu, aby zdefiniować tabelę wbudowaną, którą można załadować do aplikacji. Nad ładowaniami wbudowanymi można pracować w narzędziach Edytor ładowania danych i Skrypt.

Tabele wbudowane tworzy się, wpisując dane ręcznie do skryptu, zamiast łączyć się z plikami i bazami danych. Użyj wymaganej składni, aby wskazać, że tekst skryptu ma być interpretowany jako dane wbudowane. Dane dodane przy użyciu ładowania wbudowanego będą zawarte w aplikacji, jeśli aplikacja zostanie wyeksportowana. Tabele wbudowane można odczytywać i edytować w skrypcie ładowania.

Podstawowe ładowanie wbudowane tworzy tabelę i wstawia pola danych oraz rekordy.

Wbudowane ładowanie w edytorze ładowania danych

Wbudowane ładowanie w edytorze ładowania danych.

Podstawowy przykład składni

Poniższy skrypt zawiera proste ładowanie wbudowane.

MyTable:
Load * Inline [
Country, Year, Sales
Argentina, 2014, 66295.03
Argentina, 2015, 140037.89
Austria, 2014, 54166.09
Austria, 2015, 182739.87
];

Do powyższego ładowania wbudowanego używa się następującej składni:

  • Load * Inline poleca Qlik Sense, aby załadować wszystkie pola z poniższej tabeli wbudowanej.

  • MyTable: definiuje nazwę tabeli. Dostęp do listy tabel w aplikacji można uzyskać z narzędzia Przeglądarka modelu danych i innych obszarów.

  • Dane są zamknięte w nawiasie kwadratowym.

  • Pierwszy wiersz instrukcji Load definiuje pola danych.

  • Przecinki oddzielają pola danych i rekordy.

  • Średnik zamyka instrukcję Load.

Ładowanie tabeli wbudowanej

  1. W aplikacji otwórz narzędzie Edytor ładowania danych.

  2. W nowym wierszu zdefiniuj tabelę, stosując wymaganą składnię.

    Podstawowy przykład składni

  3. Po zakończeniu kliknij opcję Ładuj dane.

Dlaczego warto korzystać z ładowań wbudowanych?

Ładowania wbudowane mogą być pomocne w wielu zastosowaniach:

  • Administrowanie i edytowanie danych bez konieczności łączenia się ze źródłami zewnętrznymi.

  • Uzupełnianie istniejących danych w modelu danych. Można na przykład dodać dodatkową tabelę do modelu danych, która pochodzi głównie ze źródeł baz danych.

  • Dodawanie danych, których chcesz uniknąć ciągłego ładowania ze źródeł zewnętrznych. Może to zaoszczędzić czas, jeśli wiesz, że źródło danych może w przyszłości ulec zmianie, ale wartości danych pozostaną takie same.

  • Łatwość kopiowania i wklejania zawartości do skryptu z innych plików. Na przykład plików .csv lub tabel z dokumentów edytora tekstu.

  • Tworzenie skryptów testowych, które można szybko kopiować i wklejać.

Przegląd składni

Nazywanie tabeli

Tabeli wbudowanej, tak jak w przypadku innych ładowanych tabel, można nadać nazwę. Zdefiniowanie nazwy tabeli jest opcjonalne.

Po nazwie tabeli wstaw dwukropek.

Instrukcje LOAD i inline

Tabela wbudowana jest ładowana przy użyciu klauzuli inline, gdy używasz instrukcji skryptu LOAD. Klauzula inline wskazuje, że kolejny tekst w tabeli będzie zawierał dane, które zostaną ręcznie wpisane do edytora. O ile nie wskazano inaczej, tabela wbudowana korzysta z formatu txt zgodnego ze strukturą rozdzielanego pliku tekstowego.

Więcej informacji o instrukcji LOAD zawiera temat Load.

Znaki do ujmowania danych i wprowadzanie danych

Dane wprowadzane przez klauzulę inline muszą być ujęte w określone znaki. Dopuszczalne kombinacje znaków do ujmowania danych:

  • Nawiasy kwadratowe: [ oraz ]

  • Podwójny cudzysłów: " oraz "

  • Pojedynczy cudzysłów: ' oraz '

  • Grawisy: ` oraz `

Znak wybrany do ujmowania danych może pomóc w ładowaniu danych wbudowanych zawierających znaki, które powodują konflikty. Jeżeli na przykład Twoje dane zawierają rekordy ujęte w nawiasy kwadratowe, możesz zamiast tego ująć je w cudzysłów lub grawisy.

Przykłady alternatywnych znaków do ujmowania danych zawiera temat Przykład – alternatywne znaki do ujmowania danych.

Jeżeli nie określisz alternatywnego formatu tabeli (domyślnie jest to txt), tekst pomiędzy znakami do ujmowania danych będzie interpretowany tak samo jak zawartość pliku. W związku z tym w tekście klauzuli inline należy wstawiać nowe wiersze w tych samych miejscach, w których występowałyby w pliku tekstowym, naciskając klawisz Enter podczas wpisywania skryptu.

Kończenie ładowania wbudowanego

Koniec instrukcji ładowania wbudowanego jest oznaczany średnikiem.

Transformacje danych

W prostym ładowaniu wbudowanym bez transformacji liczba kolumn jest określona w pierwszym wierszu. W tabeli ładowanej w następującym przykładzie są trzy kolumny: Product_ID, Supplier_Name i Product_Category.

Products:

Load * Inline [
Product_ID, Supplier_Name, Product_Category
1, Paracel, Home Decor
2, PageWave, Electronics
3, Talarian, Software
4, Userland, Appliances
];

Możesz także wykonywać przekształcenia i tworzyć nowe kolumny w tej samej tabeli wbudowanej. Można użyć poprzedzających ładowań, a do załadowania tej samej tabeli można użyć więcej niż jednej instrukcji LOAD.

Konkretne przykłady zawiera temat Przykłady — ładowanie wbudowane z transformacjami.

Konfigurowanie specyfikacji formatu w ładowaniu wbudowanym

Podobnie jak w przypadku innych ładowanych tabel, specyfikację formatu tabeli wbudowanej można modyfikować za pomocą elementów specyfikacji formatu. Specyfikacja formatu jest dodawana w nawiasach. Należy ją dodać po znakach do ujmowania danych, ale przed średnikiem kończącym instrukcję LOAD. Dodać można między innymi następujące dostosowania:

Aby użyć wielu elementów specyfikacji formatu w tej samej tabeli, oddziel je przecinkami. Na przykład: (Delimiter is '|', no labels)

Szczegółowe informacje na temat specyfikacji formatu zawiera temat Elementy specyfikacji formatu.

Operatory i inne klauzule

Ponadto, ponieważ ładowanie wbudowane jest instrukcją LOAD, możesz połączyć inne argumenty instrukcji LOAD w ładowaniu wbudowanym. Na przykład użyj klauzuli where lub while, aby określić, czy załadować określony wiersz, czy nie, na podstawie zawartego w nim tekstu.

Podobnie możesz używać operatorów poza samą treścią tekstową. Dzięki operatorom możesz dostosować sposób przekształcania danych wbudowanych, a także określić, kiedy ładować określone dane, a kiedy nie.

Konkretny przykład zawiera temat Przykład — operatory transformacji i klauzul.

Przykład – alternatywne znaki do ujmowania danych

Aby ująć ładowanie wbudowane, możesz użyć nawiasów kwadratowych, cudzysłowów lub grawisów. W tej sekcji zilustrowano to na przykładzie. Więcej informacji zawiera temat Znaki do ujmowania danych i wprowadzanie danych.

Przykłady — alternatywne ograniczniki

Do oddzielania wartości kolumn w tabeli można używać znaku innego niż przecinek. Więcej informacji zawiera temat Konfigurowanie specyfikacji formatu w ładowaniu wbudowanym.

Przykład — mieszanie wbudowanych ładowań i ładowań z innych źródeł danych

Przykład — pominięcie nagłówków kolumn

Edytuj specyfikację formatu, aby załadować tabelę wbudowaną bez definiowania nagłówków kolumn. Odbywa się to za pomocą specyfikacji labels (ustawienia jej na wartość no labels). Więcej informacji zawiera temat Konfigurowanie specyfikacji formatu w ładowaniu wbudowanym.

Kiedy ładujesz tabelę bez definiowania nazw kolumn, automatycznie używane są nazwy kolumn zdefiniowane przez system.

Przykład — ładowanie innego typu danych

Ten przykład ilustruje sposób ładowania tabeli wbudowanej w ustalonym formacie rekordu. Zobacz temat Konfigurowanie specyfikacji formatu w ładowaniu wbudowanym.

Przykład — zawartość wielowierszowa

Ten przykład ilustruje sposób wprowadzania wielowierszowej zawartości pól do tabeli wbudowanej. Zobacz temat Konfigurowanie specyfikacji formatu w ładowaniu wbudowanym.

Przykłady — ładowanie wbudowane z transformacjami

W tych przykładach pokazano, jak można wykonywać obliczenia na polach ładowanych w sposób wbudowany, aby utworzyć nowe pola w modelu danych.

Więcej informacji zawiera temat Transformacje danych.

Przykład — operatory transformacji i klauzul

Do definiowania transformacji i konkretnych klauzul w instrukcji LOAD można używać operatorów. Więcej informacji zawiera temat Operatory i inne klauzule.

Operatory

Przykład — tworzenie wartości null w tabeli wbudowanej

W tym przykładzie przedstawiono, jak można użyć zmiennej NullInterpret do tworzenia wartości null w danych wbudowanych.

NullInterpret

Więcej przykładów

Dodatkowe przykłady zawiera temat Load.

POWIĄZANE MATERIAŁY EDUKACYJNE:

Czy ta strona była pomocna?

Jeżeli natkniesz się na problemy z tą stroną lub jej zawartością — literówkę, brakujący krok lub błąd techniczny — daj nam znać, co możemy poprawić!