Ustawienia replikacji danych

Można skonfigurować ustawienia zadania replikacji danych.

• Otwórz zadanie replikacji i kliknij Ustawienia na pasku narzędzi.

Otworzy się okno dialogowe Ustawienia: <nazwa-zadania>. Dostępne ustawienia opisano poniżej.

Tryby zadania

Na tej karcie możesz ustawić tryb replikacji oraz określić, jak zmiany będą stosowane do miejsca docelowego.

Tryb replikacji

Dostępne są następujące tryby replikacji:

• Pełne ładowanie: Ładuje dane z wybranych tabel źródłowych na platformę docelową i w razie potrzeby tworzy tabele docelowe. Pełne ładowanie następuje automatycznie w momencie rozpoczęcia zadania, ale w razie potrzeby można je wykonać także ręcznie.
• Zastosuj zmiany: Zapewnia ciągłą aktualność tabel docelowych względem wszelkich zmian wprowadzonych w tabelach źródłowych.

• Zapisz zmiany: Przechowuje zmiany w tabelach źródłowych w tabelach zmian (po jednej na tabelę źródłową).

  Więcej informacji zawiera temat Zapisz zmiany.

Jeśli wybierzesz opcję Zapisz zmiany lub Zastosuj zmiany, a dane źródłowe zawierają tabele, które nie obsługują CDC, lub widoki, zostaną utworzone dwa potoki danych. Jeden potok dla tabel obsługujących CDC i drugi potok dla wszystkich innych tabel i widoków obsługujących tylko Pełne ładowanie.

Tryb stosowania zmian

Zmiany są stosowane do tabel docelowych przy użyciu jednej z następujących metod:

• Optymalizacja pod kątem partii: jest to ustawienie domyślne. Po wybraniu tej opcji zmiany są stosowane partiami. Następuje działanie przed przetwarzaniem mające na celu jak najefektywniejsze pogrupowanie transakcji w partie.
• Stosowanie transakcyjne: Wybierz tę opcję, aby zastosować każdą transakcję indywidualnie, w kolejności zatwierdzania. W tym przypadku w odniesieniu do wszystkich tabel jest zapewniana pełna integralność referencyjna.

Metadane

Podstawowa

• Schemat tabeli docelowej: Schemat w miejscu docelowym, do którego zostaną zreplikowane tabele źródłowe, jeśli nie chcesz używać schematu tabeli źródłowej (lub jeśli w źródłowej bazie danych nie ma schematu).

  InformacjaPodczas replikacji do miejsca docelowego Oracle domyślnym schematem tabeli docelowej jest „system”. Pamiętaj też, że jeśli pozostawisz to pole puste (w takim przypadku zostanie użyty schemat źródłowy), schemat źródłowy musi już istnieć w miejscu docelowym. W przeciwnym razie zadanie zakończy się niepowodzeniem.
  InformacjaMaksymalna dozwolona długość nazwy schematu wynosi 128 znaków.

• Nie uwzględniaj kolumn LOB: Wybierz tę opcję, jeśli nie chcesz, aby źródłowe kolumny LOB były replikowane.

• Ogranicz rozmiar kolumny LOB do (KB): jest to ustawienie domyślne. Wybierz tę opcję, jeśli potrzebujesz replikować tylko małe obiekty LOB lub platforma docelowa nie obsługuje nieograniczonego rozmiaru obiektów LOB. Maksymalna dozwolona wartość dla tego pola to 102400 KB (100 MB).

  Podczas replikacji małych obiektów LOB ta opcja jest bardziej wydajna niż opcja Nie ograniczaj rozmiaru kolumny LOB, ponieważ replikowane obiekty LOB są wstawione, a nie wyszukiwane ze źródła. Podczas przetwarzania zmian małe obiekty LOB są zwykle replikowane poprzez wyszukiwanie ze źródła.

  Ponieważ wartość Ogranicz rozmiar obiektu LOB do jest wyrażona w bajtach, rozmiar należy obliczyć według poniższych wzorów:

  • BLOB: długość największego obiektu LOB.
  • NCLOB: Długość najdłuższego TEKSTU w znakach pomnożona przez dwa (ponieważ każdy znak jest traktowany jako znak dwubajtowy). Jeśli dane zawierają znaki 4-bajtowe, pomnóż je przez cztery.
  • CLOB: Długość najdłuższego TEKSTU w znakach (ponieważ każdy znak jest traktowany jako znak UTF-8). Jeśli dane zawierają znaki 4-bajtowe, pomnóż je przez dwa.
  Informacja

  • Wszelkie obiekty LOB większe niż określony rozmiar zostaną obcięte.
  • Podczas przetwarzania zmian ze źródła Oracle wstawione obiekty BLOB są replikowane bezpośrednio.
  • Zmiany tego ustawienia będą miały wpływ tylko na istniejące tabele po ich przeładowaniu.

• Nie ograniczaj rozmiaru kolumny LOB: Po wybraniu tej opcji kolumny LOB zostaną zreplikowane niezależnie od wielkości.

  InformacjaReplikowanie kolumn LOB może wpływać na wydajność. Dotyczy to szczególnie dużych kolumn LOB, które wymagają przeprowadzenia przez Brama danych ruchu danych wyszukiwania w tabeli źródłowej w celu pobrania źródłowej wartości LOB.

  • Optymalizuj, kiedy wielkość LOB wynosi mniej niż: Wybierz tę opcję, jeśli chcesz replikować zarówno małe, jak i duże obiekty LOB, a większość obiektów LOB jest mała.

    Informacja

    Ta opcja jest obsługiwana tylko w przypadku następujących źródeł i miejsc docelowych:

    • Źródła: Oracle, serwer Microsoft SQL, MySQL, PostgreSQL i IBM DB2 for LUW

    • Miejsca docelowe: Oracle, Microsoft SQL Server, MySQL, PostgreSQL.

    Po wybraniu tej opcji podczas pełnego ładowania małe obiekty LOB będą replikowane jako wstawione (co jest wydajniejsze), a duże obiekty LOB będą replikowane poprzez wyszukiwanie w tabeli źródłowej. Podczas przetwarzania zmian zarówno małe, jak i duże obiekty LOB zostaną jednak zreplikowane przez wyszukiwanie w tabeli źródłowej.

    Informacja

    Gdy ta opcja jest zaznaczona, Brama danych ruchu danych sprawdzi wszystkie rozmiary obiektów LOB, aby określić, które z nich mają zostać przesłane jako wstawione. Obiekty LOB większe niż określony rozmiar zostaną zreplikowane w trybie pełnego LOB.

    Dlatego jeśli wiesz, że większość obektów LOB jest większa niż określone ustawienie, lepiej użyć zamiast tego opcji Replikuj nieograniczone kolumny LOB (KB) .

  • Wielkość fragmentu (KB): opcjonalnie zmień rozmiar fragmentów LOB, które mają być używane podczas replikowania danych do miejsca docelowego. W większości przypadków powinien wystarczyć domyślny rozmiar fragmentu, ale jeśli napotkasz problemy z wydajnością, dostosowanie rozmiaru może poprawić wydajność.

    Informacja

    W przypadku niektórych baz danych sprawdzanie typu danych odbywa się podczas wstawiania lub aktualizacji danych. W takich przypadkach replikacja ustrukturyzowanych typów danych (np. XML, JSON, GEOGRAPHY itp.) może się nie powieść, jeśli dane będą większe niż określony rozmiar fragmentu.

Zaawansowane

Ustawienia tabel kontrolnych

• Schemat tabel kontrolnych: Określ schemat docelowy dla tabel kontrolnych, jeśli nie chcesz, aby były one tworzone w schemacie źródłowym (domyślnie) ani w schemacie docelowym.

  InformacjaMaksymalna dozwolona długość nazwy schematu wynosi 128 znaków.
• Utwórz docelowe tabele kontrolne w przestrzeni tabel: ​ Jeśli connector miejsca docelowego to Oracle, określ obszar tabel, w którym mają zostać utworzone docelowe tabele kontrolne. Jeśli w tym polu nie wprowadzisz żadnych informacji, tabele zostaną utworzone w domyślnym obszarze tabel w docelowej bazie danych.
• Utwórz indeksy dla docelowych tabel kontrolnych w przestrzeni tabel:Jeśli connector miejsca docelowego to Oracle, określ obszar tabel, w którym mają zostać utworzone indeksy tabeli kontrolnych. Jeśli w tym polu nie wprowadzisz żadnych informacji, indeksy zostaną utworzone w tym samym obszarze tabel co tabele kontrolne.
• Szczelina czasowa w replikacji (minuty): Długość każdego przedziału czasowego w tabeli kontrolnej Historia replikacji. Wartością domyślną jest 5 minut.

Wybór tabel kontrolnych

Zastosuj zmiany

Te ustawienia są dostępne tylko wtedy, gdy włączony jest tryb replikacji Zastosuj zmiany.

Podstawowa

Zastosuj zmiany DDL do tabeli docelowej

Poniższe opcje określają, czy operacje DDL wykonane na odpowiedniej tabeli źródłowej zostaną również wykonane na tabeli docelowej.

Zaawansowane

Zob. Dostrajanie przetwarzania zmian.

Zapisz zmiany

Te ustawienia są dostępne tylko wtedy, gdy włączony jest tryb replikacji Zapisz zmiany.

Podstawowa

Opcje DDL

Wybierz jedną z następujących opcji, aby określić sposób obsługi operacji DDL na tabelach źródłowych:

• Zastosuj do tabeli zmian: Operacje DDL na tabelach źródłowych (takie jak dodawanie kolumny) zostaną zastosowane tylko do odpowiednich tabel zmian.
• Ignoruj: wszystkie operacje DDL wykonywane na tabelach źródłowych będą ignorowane.

Zaawansowane

Po aktualizacji

Wybierz opcję Zapisz obraz przed i obraz po, aby przechowywać zarówno dane sprzed operacji UPDATE, jak i dane po operacji UPDATE. Jeśli ta opcja nie zostanie wybrana, będą przechowywane tylko dane po operacji UPDATE.

Zmień tworzenie tabeli

W poniższej sekcji opisano opcje dostępne podczas zapisywania zmian w tabelach zmian.

• Sufiks: Określ ciąg, który będzie używany jako sufiks dla wszystkich tabel zmian. Wartość domyślna to __ct. Nazwy tabeli zmian są nazwą tabeli docelowej z dołączonym sufiksem. Na przykład, jeżeli używa się wartości domyślnej, nazwą tabeli zmian będzie HR__ct.
• Prefiks kolumny nagłówka: Określ ciąg, który będzie używany jako prefiks dla wszystkich kolumn nagłówka tabeli zmian. Wartość domyślna to header__. Na przykład, jeżeli używa się wartości domyślnej, kolumna nagłówka stream_position będzie nosić nazwę header__stream_position.

Więcej informacji na temat tabel zmian zawiera temat Używanie tabel zmian.

Jeśli tabela zmian będzie istnieć, gdy rozpocznie się pełne ładowanie: Wybierz jedną z poniższych opcji, aby określić sposób ładowania tabel zmian po rozpoczęciu replikacji z pełnym ładowaniem:

• Usuń i utwórz tabelę zmian: tabela zostanie usunięta, a na jej miejscu zostanie utworzona nowa tabela.
• Usuń stare zmiany i zachowaj zmiany w istniejącej tabeli zmian: dane są obcinane i dodawane bez wpływu na metadane tabeli.
• Zachowaj stare zmiany i zapisz nowe zmiany w istniejącej tabeli zmian: nie ma to wpływu na dane i metadane istniejącej tabeli zmian.

Kolumny nagłówka tabeli

Kolumny nagłówka tabeli zmian zawierają informacje o operacjach przetwarzania zmian, takie jak typ operacji (np. INSERT), czas zatwierdzenia itp. Jeśli nie potrzebujesz wszystkich tych informacji, możesz skonfigurować zadanie umieszczanie tak, aby tworzyło tabele zmian z wybranymi kolumnami nagłówków (lub żadnymi), zmniejszając w ten sposób miejsce zajmowane przez nie w docelowej bazie danych.

Opis kolumn nagłówka zawiera temat Tabele zmian.

Obsługa błędów

Podstawowa

Konflikty stosowania

Duplikuj klucz podczas stosowania WSTAWIANIA: Wybierz, jakie działanie należy podjąć w przypadku konfliktu z operacją INSERT.

• Ignoruj: zadanie jest kontynuowane, a błąd jest ignorowany.

   

• Zastosuj UPDATE do istniejącego rekordu docelowego: aktualizowany jest rekord docelowy z tym samym kluczem podstawowym co WSTAWIONY rekord źródłowy.

• Zarejestruj rekord w tabeli wyjątków (domyślnie): zadanie jest kontynuowane, a błąd jest zapisywany w tabeli wyjątków.

• Zawieś tabelę: zadanie jest kontynuowane, ale dane z tabeli z rekordem z błędem są przenoszone do stanu błędu i nie są replikowane.

• Zatrzymaj zadanie: zadanie jest zatrzymywane i jest wymagana interwencja ręczna.

Nie znaleziono rekordu do zastosowania AKTUALIZACJI: Wybierz, jakie działanie należy podjąć w przypadku konfliktu z operacją UPDATE.

• Ignoruj: zadanie jest kontynuowane, a błąd jest ignorowany.

• Użyj operacji INSERT do brakującego rekordu docelowego: brakujący rekord docelowy zostanie wstawiony do tabeli docelowej. Jeśli źródłowym punktem końcowym jest Oracle, wybranie tej opcji wymaga włączenia dodatkowego rejestrowania dla wszystkich kolumn tabeli źródłowej.

• Zarejestruj rekord w tabeli wyjątków (domyślnie): zadanie jest kontynuowane, a błąd jest zapisywany w tabeli wyjątków.

• Zawieś tabelę: zadanie jest kontynuowane, ale dane z tabeli z rekordem z błędem są przenoszone do stanu błędu i nie są replikowane.

• Zatrzymaj zadanie: zadanie jest zatrzymywane i jest wymagana interwencja ręczna.

Zaawansowane

Błędy danych

W przypadku błędów obcinania danych: Wybierz, co ma się stać, gdy w jednym lub większej liczbie określonych rekordów nastąpi obcięcie. Możesz wybrać jedną z następujących opcji z listy:

• Ignoruj: Zadanie jest kontynuowane, a błąd jest ignorowany.
• Zarejestruj rekord w tabeli wyjątków (domyślnie): Zadanie jest kontynuowane, a błąd jest zapisywany w tabeli wyjątków.
• Zawieś tabelę: Zadanie jest kontynuowane, ale dane z tabeli z rekordem z błędem są przenoszone do stanu błędu i nie są replikowane
• Zatrzymaj zadanie: Zadanie jest zatrzymywane i jest wymagana interwencja ręczna.

W przypadku innych błędów danych: Wybierz, co ma się stać, gdy w jednym lub większej liczbie określonych rekordów wystąpi błąd. Możesz wybrać jedną z następujących opcji z listy:

• Ignoruj: Zadanie jest kontynuowane, a błąd jest ignorowany.
• Zarejestruj rekord w tabeli wyjątków (domyślnie): Zadanie jest kontynuowane, a błąd jest zapisywany w tabeli wyjątków.
• Zawieś tabelę: Zadanie jest kontynuowane, ale dane z tabeli z rekordem z błędem są przenoszone do stanu błędu i nie są replikowane
• Zatrzymaj zadanie: Zadanie jest zatrzymywane i jest wymagana interwencja ręczna.

Eskaluj obsługę błędów, kiedy inne błędy danych osiągną (na tabelę): Zaznacz to pole wyboru, aby eskalować obsługę błędów, gdy liczba błędów danych niespowodowanych przez obcięcia (na tabelę) osiągnie określoną wartość. Prawidłowe wartości są z zakresu 1–10 000.

Działanie eskalacji: Wybierz, co powinno się wydarzyć w przypadku eskalacji obsługi błędów. Należy pamiętać, że dostępne działania zależą od działania wybranego z listy rozwijanej W przypadku innych błędów danych opisanej powyżej.

• Zawieś tabelę (domyślnie): Zadanie jest kontynuowane, ale dane z tabeli z rekordem z błędem są przenoszone do stanu błędu i nie są umieszczone.

  Informacja

  Działanie różni się w zależności od trybu przetwarzania zmian:

  • W trybie stosowania transakcyjnego ostatnie zmiany nie będą umieszczone.

  • W trybie Stosowanie zoptymalizowane pod kątem partii może dojść do sytuacji, w której dane nie będą umieszczone wcale lub będą umieszczone tylko częściowo.

• Zatrzymaj zadanie: Zadanie jest zatrzymywane i jest wymagana interwencja ręczna.
• Zarejestruj rekord w tabeli wyjątków: Zadanie jest kontynuowane, a rekord jest zapisywany w tabeli wyjątków.

Błędy tabeli

W przypadku napotkania błędu tabeli: Wybierz jedną z poniższych opcji z listy rozwijanej:

• Zawieś tabelę (domyślnie): Zadanie jest kontynuowane, ale dane z tabeli z rekordem z błędem są przenoszone do stanu błędu i nie są replikowane
• Zatrzymaj zadanie: Zadanie jest zatrzymywane i jest wymagana interwencja ręczna.

Eskaluj obsługę błędów, kiedy inne błędy tabeli osiągną (na tabelę): Zaznacz to pole wyboru, aby eskalować obsługę błędów, gdy liczba błędów tabeli (na tabelę) osiągnie określoną wartość. Prawidłowe wartości są z zakresu 1–10 000.

Działanie eskalacji: Zasada eskalacji błędów tabeli jest ustawiona na Zatrzymaj zadanie i nie można jej zmienić.

Konflikty stosowania

Nie znaleziono rekordu do zastosowania DELETE: wybierz, jakie działanie zostanie podjęte w przypadku konfliktu z operacją DELETE.

• Ignoruj: zadanie jest kontynuowane, a błąd jest ignorowany.
• Zarejestruj rekord w tabeli wyjątków: zadanie jest kontynuowane, a rekord jest zapisywany w tabeli wyjątków.
• Zawieś tabelę: zadanie jest kontynuowane, ale dane z tabeli z rekordem z błędem są przenoszone do stanu błędu i nie są replikowane.
• Zatrzymaj zadanie: zadanie jest zatrzymywane i jest wymagana interwencja ręczna.

Eskaluj obsługę, gdy konflikty stosowania sięgną (na tabelę):: zaznacz to pole wyboru, aby eskalować obsługę błędów, gdy liczba konfliktów stosowania (na tabelę) osiągnie określoną wartość. Prawidłowe wartości są z zakresu 1–10 000.

Działanie eskalacji: wybierz, co powinno się wydarzyć w przypadku eskalacji obsługi błędów.

• Zarejestruj rekord w tabeli wyjątków (domyślnie): zadanie jest kontynuowane, a błąd jest zapisywany w tabeli wyjątków.

• Zawieś tabelę: zadanie jest kontynuowane, ale dane z tabeli z rekordem z błędem są przenoszone do stanu błędu i nie są replikowane.

  Informacja

  Działanie różni się w zależności od trybu przetwarzania zmian:

  • W trybie stosowania transakcyjnego ostatnie zmiany nie zostaną zreplikowane.

  • W trybie stosowania zoptymalizowanego pod kątem partii może wystąpić sytuacja, w której dane nie będą replikowane lub replikacja danych będzie częściowa.

• Zatrzymaj zadanie: zadanie jest zatrzymywane i jest wymagana interwencja ręczna.

Błędy środowiskowe

• Maksymalna liczba ponownych prób: Wybierz tę opcję, a następnie określ maksymalną liczbę prób ponawiania zadania w razie wystąpienia błędu środowiskowego umożliwiającego odzyskanie. Po określonej liczbie ponownych prób zadanie zostaje zatrzymane i wymagana jest ręczna interwencja.

  Aby nigdy nie ponawiać wykonywania zadania, usuń zaznaczenie pola wyboru lub określ „0”.

  Aby ponawiać zadanie nieskończoną liczbę razy, określ „-1”.

  • Interwał między kolejnymi próbami (w sekundach): Użyj licznika, aby wybrać lub wpisać liczbę sekund oczekiwania przez system pomiędzy kolejnymi próbami wykonania zadania.

    Prawidłowe wartości są z zakresu 0–2000.

• Zwiększ interwał ponawiania prób w przypadku długich przestojów: Zaznacz to pole wyboru, aby zwiększyć interwał ponownych prób w przypadku długich przestojów. Gdy ta opcja jest włączona, odstęp między kolejnymi próbami jest podwajany aż do osiągnięcia Maksymalnego interwału ponownych prób (i próby są kontynuowane zgodnie z określonym maksymalnym interwałem).
  • Maksymalny interwał ponownych prób (w sekundach): Użyj licznika, aby wybrać, lub wpisz liczbę sekund oczekiwania pomiędzy kolejnymi próbami wykonania zadania, gdy włączona jest opcja Zwiększ interwał ponawiania prób w przypadku długich przestojów. Prawidłowe wartości są z zakresu 0–2000.

Dostrajanie przetwarzania zmian

Dostrajanie odciążania transakcji

Dostępne są następujące opcje dostrajania, niezależnie od wybranego trybu przetwarzania zmian:

• Odciąż transakcje w toku na dysku, jeśli:

  Integracja danych Qlik Cloud zwykle przechowuje dane transakcji w pamięci, dopóki nie zostaną w pełni zatwierdzone w źródle i/lub celu. Transakcje, które są większe niż przydzielona pamięć lub które nie zostaną zatwierdzone w określonym limicie czasu, zostaną jednak przeniesione na dysk.

  • Rozmiar pamięci transakcji przekracza (MB): maksymalny rozmiar, jaki wszystkie transakcje mogą zajmować w pamięci przed przeniesieniem na dysk. Wartością domyślną jest 1024.
  • Czas trwania transakcji przekracza (w sekundach): maksymalny czas, przez który każda transakcja może pozostać w pamięci przed przeniesieniem na dysk. Czas trwania jest liczony od momentu rozpoczęcia rejestrowania transakcji przez Integracja danych Qlik Cloud. Wartością domyślną jest 60.

Różnie ustawienia strojenia

• Rozmiar pamięci podręcznej instrukcji (liczba instrukcji): Maksymalna liczba przygotowanych instrukcji do przechowywania na serwerze w celu późniejszego wykonania (podczas stosowania zmian w miejscu docelowym). Wartością domyślną jest 50. Maksymalna liczba to 200.

• Przechowuj dane odzyskiwania zadania w docelowej bazie danych: Wybierz tę opcję, aby zapisać informacje dotyczące odzyskiwania specyficzne dla zadania w docelowej bazie danych. Gdy ta opcja jest zaznaczona, Brama danych ruchu danych tworzy tabelę o nazwie attrep_txn_state w docelowej bazie danych. Ta tabela zawiera dane transakcji, których można użyć do odzyskania zadania w przypadku uszkodzenia plików w folderze Data bramy Brama danych ruchu danych lub awarii urządzenia pamięci masowej zawierającego folder Data.

Stosowanie zoptymalizowane pod kątem partii

Poniższe ustawienia są dostępne tylko wtedy, gdy tryb stosowania jest ustawiony tylko na Optymalizacja pod kątem partii.

• Zastosuj zmiany wsadowe w interwałach:

• Większy niż: minimalny czas oczekiwania pomiędzy każdym zastosowaniem zmian wsadowych. Wartością domyślną jest 1.

  Zwiększanie wartości dłużej niż zmniejsza częstotliwość stosowania zmian w miejscu docelowym, jednocześnie zwiększając rozmiar partii. Może to poprawić wydajność podczas stosowania zmian do docelowych baz danych zoptymalizowanych pod kątem przetwarzania dużych partii.

• Mniejszy niż: maksymalny czas oczekiwania pomiędzy każdym zastosowaniem zmian wsadowych (przed zadeklarowaniem limitu czasu). Innymi słowy jest to maksymalne akceptowalne opóźnienie. Wartością domyślną jest 30. Wartość ta określa maksymalny czas oczekiwania przed zastosowaniem zmian po osiągnięciu wartości Dłużej niż.

• Wymuś zastosowanie partii, gdy pamięć przetwarzania przekroczy (MB): maksymalna ilość pamięci używana do wstępnego przetwarzania w trybie Stosowanie zoptymalizowane pod kątem partii. Wartością domyślną jest 500.

  Aby ustawić maksymalny rozmiar partii, ustaw tę wartość na największą ilość pamięci, jaką możesz przydzielić bramie Brama danych ruchu danych. Może to poprawić wydajność podczas stosowania zmian do docelowych baz danych zoptymalizowanych pod kątem przetwarzania dużych partii.

Stosowanie transakcyjne

Poniższe ustawienia są dostępne tylko wtedy, gdy tryb stosowania jest ustawiony na Transakcyjny.

• Minimalna liczba zmian na transakcję: minimalna liczba zmian, które należy uwzględnić w każdej transakcji. Wartością domyślną jest 1000.

  InformacjaBrama danych ruchu danych stosuje zmiany do miejsca docelowego, gdy liczba zmian jest równa lub większa od Minimalnej liczby zmian na transakcję LUB po osiągnięciu limitu czasu partii (patrz poniżej) w zależności od tego, co nastąpi wcześniej. Ponieważ częstotliwość zmian stosowanych do miejsca docelowego jest kontrolowana przez te dwa parametry, zmiany w rekordach źródłowych mogą nie zostać natychmiast odzwierciedlone w rekordach docelowych.
• Maksymalny czas dla transakcji wsadowych przed zastosowaniem (w sekundach): maksymalny czas gromadzenia transakcji w partiach przed zadeklarowaniem upłynięcia limitu czasu. Wartością domyślną jest 1.

Podstawianie znaków

Możesz zastąpić lub usunąć znaki źródłowe w docelowej bazie danych i/lub znaki źródłowe, które nie są obsługiwane przez wybrany zestaw znaków.

Zastępowanie lub usuwanie znaków źródłowych

Użyj tabeli Zastąp lub usuń znaki źródłowe, aby zdefiniować zamienniki dla określonych znaków źródłowych. Może to być przydatne na przykład wtedy, gdy reprezentacja znaku w Unicode jest inna na platformie źródłowej i docelowej. Na przykład w systemie Linux znak minus w zestawie znaków Shift_JIS jest reprezentowany jako U+2212, ale w systemie Windows jest reprezentowany jako U+FF0D.

Zastępowanie lub usuwanie znaków źródłowych nieobsługiwanych przez wybrany zestaw znaków

Użyj tabeli Nieobsługiwane znaki źródłowe według zestawu znaków, aby zdefiniować pojedynczy znak zastępczy dla wszystkich znaków nieobsługiwanych przez wybrany zestaw znaków.

Aplikacja SaaS

Do początkowego ładowania

Podczas przenoszenia danych ze źródła aplikacji SaaS możesz ustawić sposób wykonywania początkowego pełnego ładowania:

Odczytuj zmiany co (w minutach)

Ustaw interwał w minutach między odczytami zmian ze źródła. Prawidłowy zakres wynosi od 1 do 1440.