Przeskocz do zawartości głównej Przejdź do treści uzupełniającej

Korzystanie z funkcji podczas tworzenia wykresów

Funkcja to typ procedury, w ramach której wykonywane jest określone zadanie przetwarzania danych zawartych w aplikacji. Qlik Sense zawiera kilkaset gotowych funkcji, które można stosować w wykresach podczas tworzenia wizualizacji. Są to m.in. funkcje matematyczne, logiczne, finansowe i tekstowe oraz funkcje pozwalające na przetwarzanie danych o dacie i godzinie.

Funkcje można podzielić na kilka typów w następujący sposób:

  • Funkcje agregacji, w ramach których na podstawie kilku rekordów wejściowych zwracana jest wartość pojedyncza.
  • Funkcje skalarne, w ramach których na podstawie jednego rekordu wejściowego zwracany jest jeden rekord wyjściowy.
  • Funkcje zakresu, w ramach których na podstawie zakresu wartości wejściowych zwracana jest wartość pojedyncza.
  • Funkcje zwracające zakres, w ramach których na podstawie zakresu wartości wejściowych zwracany jest zakres wartości wyjściowych.

Wiele z tych funkcji można zastosować w ramach zarówno wyrażeń wykresu, jak i skryptów, niektóre z nich są jednak właściwe tylko dla wyrażeń wykresu.

Na poniższej liście wyszczególniono kilka przykładów funkcji.

  • Max — funkcja agregacji, która może być stosowana w skryptach i na wykresach.

    Na przykład: Max(Sales) oblicza najwyższą wartość w polu Sales.

  • IF — funkcja warunkowa, która może być stosowana w skryptach i na wykresach.

    Na przykład: funkcja IF(Amount>0, 'OK','Alarm') określa, czy spełniony jest warunek „czy wartość w polu Amount jest większa niż zero?”. Jeśli jest większa, wówczas zwracana jest wartośćOK, w przeciwnym razie zwracana jest wartość Alarm.

  • Date# — funkcja interpretacji, która może być stosowana w skryptach i na wykresach.

    Na przykład: funkcja Date#(A) pobiera wartość wejściową A i ocenia ją jako datę.

InformacjaMiędzy wyrażeniami skryptu i wyrażeniami wykresu istnieje kilka różnic dotyczących składni i dostępnych funkcji. Najważniejszą różnica dotyczy roli funkcji agregacji oraz zastosowania odniesień do pól. Zasadniczo każda nazwa pola w wyrażeniu wykresu musi być ujęta w ramach tylko jednej funkcji agregacji. Funkcja agregacji nigdy nie może przyjmować jako argumentu innego wyrażenia zawierającego funkcję agregacji.

Czy ta strona była pomocna?

Jeżeli natkniesz się na problemy z tą stroną lub jej zawartością — literówkę, brakujący krok lub błąd techniczny — daj nam znać, co możemy poprawić!