IBM DB2 for iSeries
Bu bölümde bir veri görevinde bir IBM DB2 for iSeries kaynağı oluşturma açıklanmaktadır. Veri görevini başlatmadan önce Önkoşullar yerine getirdiğinizden, Gerekli izinler kurulumu yaptığınızdan ve Sınırlamalar ve dikkate alınacak noktalar hakkında bilgi edindiğinizden emin olun.
Bağlantı özelliklerini ayarlama
Bu bölümde kullanılabilen bağlantı özellikleri anlatılmaktadır. Tüm özellikler, aksi belirtilmedikçe gereklidir.
Bağlayıcıyı açmak için aşağıdakileri yapın:
-
Bağlantılar'da Bağlantı oluştur'a tıklayın.
-
IBM DB2 for iSeries kaynak bağlayıcısını seçin ve ardından aşağıdaki ayarları yapın:
Veri kaynağı
-
Veri ağ geçidi
-
Sunucu: IBM DB2 for iSeries sunucusunun IP adresi veya konak adı.
Veri taşımak için kullanmak üzere bir Veri Hareketi ağ geçidi seçin.
Hesap özellikleri
-
Kullanıcı adı: IBM DB2 for iSeries sunucusuna erişmek için gereken kullanıcı adı.
-
Parola: IBM DB2 for iSeries sunucusuna erişmek için gereken parola.
Veritabanı özellikleri
- Tablo ve şema sistem adlarını kullan: IBM DB2 for iSeries kaynağı connector, tabloları SQL adlarına (sınırsız uzunluk) göre yerleştirir. IBM DB2 for iSeries veritabanınız SQL adları kullanmıyorsa, olasılıkla sistem adlarını korumak istersiniz.
- Görece Kayıt Numarası (RRN): Bkz. aşağıdaki RRN Sütununu Hedef Tablolara Ekleme.
CDC özellikleri
-
Günce adı: Kaynak tabloları içeren güncenin adı.
Ayrıca bkz. CDC önkoşulları
-
Günce kitaplığı: Güncenin bulunduğu kitaplığın adı.
Ayrıca bkz. CDC önkoşulları
- Görev başlatıldığında günce doğrulamayı atla: Qlik Talend Data Integration, IBM DB2 for iSeries 7.3 sürümünden başlayarak belirtilen günceyi otomatik olarak doğrulamaktadır. Bu, günce mevcut mu ve yerleştirme için seçilen tabloları içeriyor mu, denetlemeyi içerir. Yerleştirme için çok sayıda tablo seçildiğinde, işlem uzun zaman alabilir. Bu durumlarda, belirtilen güncenin mevcut olduğundan ve doğru tabloları içerdiğinden eminseniz, doğrulama aşamasını atlamak isteyebilirsiniz.
- Seçenekler hakkında daha fazla bilgi edinmek için bkz. aşağıda Değişiklik Yakalama için R4I UDTF'yi Kullanma:
- UDTF yakalamayı etkinleştir
- CDC okuyucusu UDTF adı
- UDTF sonuç kümesi boyutu (MB)
- UDTF yakalamayı etkinleştir
- Değişiklik denetleme sıklığı (sn): Kaynak veritabanındaki değişiklerin ne sıklıkta denetleneceği.
Kod sayfasına CCSID eşlemesini geçersiz kıl
CCSID'den karakter kümesine eşleme alanına CCSID'leri ve kod sayfalarını aşağıdaki formatta (boşluk kullanmada virgüllerle ayırarak) girin:
CCSID1,codepage1,CCSID2,codepage2,...
Karakter kümesi (kod sayfası) düzgün biçimde (ör. ibm-1148_P100-1997) belirtilmelidir. Geçerli formatların bir listesi için bkz. ICU Dönüştürücü Gezgini.
Dahili özellikler
Dahili özellikler özel kullanım durumları içindir ve bu nedenle diyalog penceresinde gösterilmez. Bunları yalnızca Qlik Desteği tarafından talimat verildiği takdirde kullanmalısınız.
Gerektiği takdirde özellik eklemek veya kaldırmak için alanların sağındaki ve düğmelerini kullanın.
Ad
Kaynak bağlantısının görünen adı.
RRN Sütununu Hedef Tablolara Ekleme
Birincil anahtarı, benzersiz bir dizini veya benzersiz bir dizin olarak kullanılabilecek bir sütun bileşimi olmayan kaynak tablolar ilgili kayıt adetleri (RRN) kullanılarak kaydedilmelidir.
Şu seçeneklerden birini belirleyin:
- RRN sütununu hedefe tablolara bir birincil anahtar veya benzersiz dizin olmadan ekle
-
RRN sütununu tüm hedef tablolara ekle
- RNN sütununu hedef tablolara ekleme
*AFTER görüntüleri ile güncesi oluşturulmuş tablolar için otomatik uygulama modunda DELETE işlemlerini desteklemek için şunları yapın:
- RRN sütununu tüm hedef tablolara ekle seçeneğini etkinleştirin.
-
Hedefteki yeni RRN sütununu tablonun tek Birincil Anahtarı olarak (bir dönüşüm kullanarak) işaretleyin.
RRN sütununu Birincil Anahtar olarak işaretlemeden eklemek, DELETE işlemi gerçekleştirilirse tablonun askıya alınmasına neden olur.
"RRN sütunları ekle" seçeneklerinden birini seçtiğinizde, gerek Değişiklik Tabloları gerekse hedef tablolarda her satır için benzersiz bir değer içeren ATTREP_RRN adlı INTEGER türünde ilave bir sütun olacaktır. Bu sütun, her kaynak tablo satırına karşılık gelen RRN'yi içerir.
IBM DB2 for iSeries RRN değerleri, satırın tablo verilerini tutan dosya yapısındaki tam konumunu temsil eder. Bir tablo yeniden düzenlenirken, her satıra yeni RRN'ler atanarak yeniden oluşturulur. Bu nedenle tabloların RRN hedef anahtar olarak kullanılacak şekilde yeniden düzenlenmesinden mümkün olan her durumda kaçınılmalıdır. Yeniden düzenlemeden kaçınmak mümkün değilse değişiklikler hedef uygulandığında (ör. başarısız DELETE işlemleri, yinelenen INSERT işlemleri ve benzeri) beklenmeyen davranışları önlemek için yeniden düzenlenen tablolar hemen yeniden yüklenmelidir.
Değişiklik Yakalama için R4I UDTF'yi Kullanma
Varsayılan olarak, IBM DB2 for iSeries'den yakalanan değişiklikler Data Movement gateway makinesinde standart display_journal fonksiyonu kullanılarak filtrelenir. Yüksek miktarda değişiklik olduğunda bu, Değişiklik İşleme performansını etkileyebilir.
R4I UDTF'yi IBM DB2 for iSeries'e yüklemek, yakalanan değişikliklerin Data Movement gateway makinesi yerine IBM DB2 for iSeries üzerinde filtrelenmesini sağlayarak CDC performansını önemli ölçüde artırır.
R4I UDTF kullanarak değişiklik yakalamayı ayarlamak için:
-
Ürün İndirmeleri uygulamasına gidin.
-
Qlik Veri Entegrasyonu'nu seçin.
-
Ürün listesinde aşağı doğru ilerleyin ve Replicate'i seçin.
-
İndirme Bağlantısı sütununda, indirmeyi başlatmak için QlikReplicate__R4I.zip bağlantısına tıklayın.
-
R4I UDTF'yi IBM DB2 for iSeries sunucusuna yükleyin.
- UDTF yakalamayı etkinleştir seçeneğini işaretleyin.
- R4I yükleme sırasında varsayılan CDC okuyucusu UDTF adını değiştirdiyseniz yeni adı CDC okuyucusu UDTF adı alanında belirtin.
- UDTF sonuç seti boyutu (MB) alanında R4I UDTF tarafından döndürülen sonuç seti arabelleğinin maksimum boyutunu ayarlayabilirsiniz. Daha büyük bir set genellikle performansı artırır, ancak DB2 bellek tüketimini de etkileyecektir. Bu nedenle sonuç setinin boyutunu artırmak isterseniz DB2'de yeterli bellek olmaması hedefte (kayıtların kısmen yakalanması nedeniyle) veri tutarsızlığına neden olabileceğinden en iyi uygulama görevi önce bir test ortamında çalıştırmaktır.