IBM DB2 for z/OS

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować źródło IBM DB2 for z/OS w zadaniu danych. Zanim rozpoczniesz zadanie danych, upewnij się, że Wymagania wstępne zostały spełnione i znasz Ograniczenia i uwagi.

Konfiguracja właściwości połączenia

W tej sekcji opisano dostępne właściwości połączenia. Wszystkie właściwości są wymagane, chyba że zaznaczono inaczej.

Aby otworzyć łącznik, wykonaj następujące czynności:

1. W obszarze Połączenia kliknij Utwórz połączenie.

2. Wybierz łącznik źródła IBM DB2 for z/OS i podaj następujące ustawienia:

Źródło danych

• Brama danych

Wybierz bramę Brama danych ruchu danych do przenoszenia danych

• Serwer: Adres IP lub nazwa hosta serwera IBM DB2 for z/OS.

• Port: Port, przez który można uzyskać dostęp do serwera IBM DB2 for z/OS.

  InformacjaJeśli w polu Server (Serwer) określono środowisko Parallel SysPlex i elementy udostępniania danych znajdują się na wielu partycjach logicznych (LPAR), adres hosta może określać DVIPA — dynamiczny wirtualny adres IP (w celu wykorzystania funkcji nadmiarowości systemu i równoważenia obciążenia w przetwarzaniu usługi Data Movement gateway). W takim przypadku numery portów muszą być identyczne dla wszystkich elementów.

Właściwości konta

• Nazwa użytkownika Nazwa użytkownika wymagana do uzyskania dostępu do serwera IBM DB2 for z/OS.

• Hasło:Hasło wymagane do uzyskania dostępu do serwera IBM DB2 for z/OS.

Właściwości bazy danych

Lokalizacja powinna być nazwą lokalizacji bazy danych DB2 zdefiniowaną podczas instalacji. Powinien to być system zarządzania relacyjną bazą danych działający w systemie z/OS, który może być podsystemem lub połączeniem grupowym. Jest to nazwa logiczna, która służy aplikacjom do wyznaczania zasobów zarządzanych przez ten system przy użyciu instrukcji SQL CONNECT lub przez umieszczenie jej jako kwalifikatora tabeli (poprzedzającego nazwę schematu).

Aby wyświetlić nazwę lokalizacji, użyj polecenia bazy danych DB2 „-DIS DDF” (opcja 7 na panelu DB2I programu ISPF) lub wyszukaj komunikat DSNL004I w dzienniku zadania przestrzeni adresowej <ssid>MSTR.

Właściwości CDC

• Aby włączyć przechwytywanie danych z IBM DB2 for z/OS, należy utworzyć tabele źródłowe w następujący sposób:

  CREATE / ALTER TABLE table-name …. DATA CAPTURE CHANGES [INCLUDE LONGVAR COLUMNS];

  Można skonfigurować Data Movement gateway do wykonywania tej operacji, wybierając opcję Automatically enable DATA CAPTURE CHANGES (requires admin privilege) [Automatycznie włącz przechwytywanie zmian danych — wymaga uprawnień administratora] w ustawieniach łącznik lub wykonać to ręcznie.

• Sprawdzaj zmiany co (sek.): Jak często sprawdzać zmiany w źródłowej bazie danych.
• Nazwa UDTF czytnika CDC: Nazwa zdefiniowanej przez użytkownika funkcji tabeli dostarczanej przez Qlik, która jest używana na potrzeby CDC. Określ nazwę dwuczęściową, używając wartości wybranych dla nazwy schematu, &R4ZSCNM, oraz nazwy funkcji, &R4ZIFITF.
• Rozmiar zestawu wyników UDTF (MB): Określ maksymalny rozmiar, który może zostać osiągnięty przez wiersze wyników zwrócone przez dostarczoną przez Qlik funkcję tabeli zdefiniowaną przez użytkownika za pośrednictwem zadań umieszczania CDC przy użyciu tego łącznik. Większy zestaw wyników skróci czas obciążenia podczas ustanawiania sesji IFI, ale spowoduje większe wykorzystanie pamięci przez DB2. W szczególności, ponieważ zestaw wyników to LOB, może być konieczne zwiększenie limitu LOBVALA w konfiguracji DB2 (DSNZPARM) przez określenie maksymalnego dozwolonego rozmiaru LOB na użytkownika. Zakładając, że wszystkie zadania CDC są skonfigurowane z tym samym identyfikatorem użytkownika ODBC, aby umożliwić jednoczesne wykonywanie wszystkich zadań, ustaw LOBVALA na 2 × 1024 × następujący rozmiar:SUM[(i=all endpoints) : resultset size in endpoint(i) × #_tasks using endpoint(i)](Rozmiar zestawu wyników jest w megabajtach, więc należy go pomnożyć przez 1024, aby odzwierciedlić rozmiar LOBVALA, który jest w kilobajtach).Kolejny limit DSNZPARM, LOBVALS, określa całkowity rozmiar dla wszystkich identyfikatorów użytkowników. Jeżeli więc istnieje wiele identyfikatorów użytkowników, należy również monitorować tę wartość. Należy jednak zauważyć, że w przeciwieństwie do LOBVALA limit LOBVALS jest określany w megabajtach.

Opcje SSL

• Enable SSL (Włącz SSL): zaznacz, aby włączyć protokół SSL
• Keystore database file (Plik bazy danych magazynu kluczy): (opcjonalnie) plik bazy danych magazynu kluczy (zawierający klucz prywatny) na komputerze Data Movement gateway. Plik musi być w formacie CMS (<nazwapliku>.kdb), który jest zwykle domyślny.
• Stash file (opcjonalnie): plik z zaszyfrowaną wersją hasła do bazy danych magazynu kluczy.
• Keystore database password (Hasło bazy danych magazynu kluczy): (opcjonalnie) dostęp do pliku bazy danych magazynu kluczy można uzyskać przy użyciu ustawionego w tym miejscu hasła lub pliku tymczasowego, który określono w polu Stash file (Plik tymczasowy).

Zastąp mapowanie CCSID na stronie kodowej

W polu CCSID to character set mapping (Mapowanie CCSID na zestaw znaków) wpisz identyfikatory CCSID i strony kodowe w następującym formacie (rozdzielone przecinkami, bez spacji):

CCSID1,codepage1,CCSID2,codepage2,...

Zestaw znaków (strona kodowa) musi być określony we właściwym formacie (np. ibm-1148_P100-1997). Listę prawidłowych formatów można znaleźć na stronie dotyczącej komponentów Unicode ICU Converter Explorer.

Właściwości wewnętrzne

Właściwości wewnętrzne są przeznaczone dla specjalnych przypadków, w związku z czym nie są ukazywane w oknie dialogowym. Należy ich używać tylko na polecenie Qlik Pomocy technicznej.

Użyj przycisków i znajdujących się po prawej stronie pól, aby dodać lub usunąć właściwości zgodnie z potrzebą.

Obsługiwane właściwości wewnętrzne

Poniższa tabela zawiera listę parametrów wewnętrznych, których można użyć w razie potrzeby.

Nazwa

Nazwa wyświetlana dla połączenia źródłowego.

Zależność konfiguracji R4Z od hosta

Ta tabela w niniejszej sekcji zawiera listę wartości konfiguracji R4Z, które można ustawić podczas instalacji, w ramach konfiguracji usługi CDC lub w ramach definicji punktu końcowego.