Przeskocz do zawartości głównej Przejdź do treści uzupełniającej

Konfigurowanie połączeń analitycznych w produkcie Qlik Sense Desktop

Dzięki połączeniom analitycznym możesz zintegrować analizę zewnętrzną z Business Discovery. Połączenie analityczne rozszerza wyrażenia, których można używać w skryptach ładowania i wykresach, wywołując zewnętrzny aparat obliczeniowy (aparat obliczeniowy działa wtedy jako rozszerzenie po stronie serwera (SSE)). Można na przykład utworzyć połączenie analityczne z R i używać wyrażeń statystycznych podczas ładowania danych.

W przypadku Qlik Sense Desktop konfigurację należy zdefiniować w pliku Settings.ini.

  1. Otwórz plik Settings.ini.

    W przypadku programu Qlik Sense Desktop znajduje się on w folderze C:/Użytkownicy/<identyfikator użytkownika>/Dokumenty/Qlik/Sense/ albo w folderze C:/Użytkownicy/AppData/Local/Programs/Qlik/Sense/Engine.

    W przypadku programu Qlik Sense znajduje się w folderze: C:/ProgramData/Qlik/Sense/Engine/.

  2. Dodaj poniższą konfigurację (zwróć uwagę na pusty wiersz na końcu):

    [Settings 7]
    SSEPlugin=<PluginConfig>[;<PluginConfig>...]
     
  3. Gdzie <PluginConfig> jest rozdzielaną przecinkami listą elementów konfiguracyjnych, które zawierają:

    <EngineName>,<Address>[,<PathToCertFile>,<RequestTimeout>,<ReconnectTimeout>]

InformacjaPo dodaniu nowych połączeń albo zmianie istniejących połączeń konieczny jest restart programu Qlik Sense Desktop, co spowoduje, że zmiany zaczną obowiązywać.
InformacjaSerwer dodatków rozszerzeń po stronie serwera (SSE) musi być uruchomiony przed uruchomieniem programu Qlik Sense, ponieważ w przeciwnym wypadku połączenie nie zostanie nawiązane.

Repozytoria open source Qlik rozszerzeń po stronie serwera

Następujące dwa repozytoria Qlik rozszerzeń po stronie serwera są typu open source:

  • https://github.com/qlik-oss/server-side-extension

    Zawiera protokół SSE, dokumentację ogólną oraz przykłady napisane w językach Python i C++.

  • https://github.com/qlik-oss/sse-r-plugin

    Zawiera wtyczkę R napisaną w języku C# — tylko kod źródłowy. Zanim wtyczka zostanie użyta, należy ją utworzyć.

Opis elementów

<EngineName>: mapowanie/alias do wtyczki, który będzie używany z wyrażeń w aplikacji korzystających z funkcji wtyczki — na przykład SSEPython dla wtyczki Python.

<Address>: rozdzielana dwukropkami lista z dwoma elementami, a także

  • <Host>: nazwa DNS (lub adres IP) wtyczki.
  • <Port>: port, na którym nasłuchuje wtyczka — zwykle jest to 50051.

<PathToCertFile>: ścieżka w systemie plików do folderu zawierającego certyfikaty klienta wymagane do zapewnienia bezpiecznej komunikacji z wtyczką. Opcjonalne. W przypadku pominięcia zostanie wywołana komunikacja niezabezpieczona. Ta ścieżka wskazuje tylko na folder, w którym znajdują się certyfikaty. Należy sprawdzić, czy certyfikaty są rzeczywiście kopiowane do tego folderu. Trzy pliki certyfikatów muszą mieć następujące nazwy: root_cert.pem, sse_client_cert.pem, sse_client_key.pem. Dozwolone jest tylko uwierzytelnianie wzajemne (uwierzytelnianie serwera i klienta).

<RequestTimeout>: wartość całkowita (liczba sekund). Opcjonalne. Wartość domyślna to 0 (czas nieskończony). Limit czasu trwania komunikatu.

<ReconnectTimeout>: wartość całkowita (liczba sekund). Opcjonalne. Wartość domyślna to 20 (w sekundach). Czas, zanim klient podejmie próbę ponownego połączenia z wtyczką po utracie połączenia z wtyczką.

Przykłady:  

  • Przykład, gdy zdefiniowany jest jeden serwer wtyczek SSE: SSEPlugin=SSEPython,localhost:50051
  • Przykład, gdy zdefiniowane są dwa serwery wtyczek SSE: SSEPlugin=SSEPython,localhost:50051;R,localhost:50053
  • Przykład, gdy jeden serwer wtyczek SSE jest zdefiniowany bez ustawionych limitów czasu: SSEPlugin=SSEPython,localhost:50051,,0,20

Czy ta strona była pomocna?

Jeżeli natkniesz się na problemy z tą stroną lub jej zawartością — literówkę, brakujący krok lub błąd techniczny — daj nam znać, co możemy poprawić!