Prefiks NoConcatenate wymusza traktowanie dwóch załadowanych tabel z identycznym zestawem pól jako dwóch oddzielnych tabel wewnętrznych, podczas gdy w przeciwnym wypadku automatycznie zostałaby wobec nich zastosowana konkatenacja.
Składnia:
NoConcatenate( loadstatement | selectstatement )
Domyślnie, jeśli do wcześniej załadowanej do skryptu tabeli zostanie załadowana tabela zawierająca identyczną liczbę pól o takich samych nazwach, to Qlik Sense automatycznie połączy te tabele. Stanie się tak nawet wtedy, gdy druga tabela będzie miała inną nazwę.
Jeśli jednak przed instrukcją LOAD lub przed instrukcją select drugiej tabeli zostanie dodany prefiks skryptu NoConcatenate, to tabele zostaną załadowane osobno.
Typowym przypadkiem użycia NoConcatenate jest sytuacja, gdy chcemy utworzyć tymczasową kopię tabeli w celu wykonania na tej kopii pewnych tymczasowych przekształceń, zachowując oryginalne dane. Prefiks NoConcatenate zapobiegnie niejawnemu dodaniu tej kopii do tabeli źródłowej.
Ustawienia regionalne
Jeżeli nie podano inaczej, w przykładach w tym temacie stosowany jest następujący format daty: MM/DD/RRRR. Format daty jest określony w instrukcji SET DateFormat w skrypcie ładowania danych. Domyślny format daty w Twoim systemie może być inny ze względu na ustawienia regionalne i inne czynniki. Formaty zastosowane w przykładach można zmienić, aby dostosować je do własnych wymagań. Zamiast tego można też zmienić formaty w skrypcie ładowania, aby pasowały do tych przykładów.
Domyślne ustawienia regionalne w aplikacjach są oparte na regionalnych ustawieniach systemu komputera lub serwera, na którym zainstalowano Qlik Sense. Jeśli serwer Qlik Sense, do którego uzyskujesz dostęp, jest ustawiony na Szwecję, Edytor ładowania danych użyje szwedzkich ustawień regionalnych dla dat, godziny i waluty. Te ustawienia regionalne nie są związane z językiem wyświetlanym w interfejsie użytkownika Qlik Sense. Interfejs Qlik Sense będzie wyświetlany w tym samym języku co używana przeglądarka.
| Przykład | Wynik |
|---|---|
|
Source: LOAD A,B from file1.csv; CopyOfSource: NoConcatenate LOAD A,B resident Source; |
Została załadowana tabela z A i B jako miarami. Druga tabela z takimi samymi polami została załadowana osobno przy użyciu zmiennej NoConcatenate. |
Przykład 1 – Konkatenacja niejawna
Przegląd
W tym przykładzie dodamy dwa skrypty ładowania po kolei.
Otwórz Edytor ładowania danych i poniżej dodaj skrypt ładowania do nowej karty.
Skrypt ładowania zawiera:
-
Początkowy zestaw danych zawierający daty i kwoty, który został wysłany do tabeli o nazwie Transactions.
Pierwszy skrypt ładowania
Transactions:
LOAD
*
Inline [
id, date, amount
1, 08/30/2018, 23.56
2, 09/07/2018, 556.31
3, 09/16/2018, 5.75
4, 09/22/2018, 125.00
5, 09/22/2018, 484.21
6, 09/22/2018, 59.18
7, 09/23/2018, 177.42
];
Wyniki
Załaduj dane i otwórz arkusz. Utwórz nową tabelę i dodaj te pola jako wymiary:
-
id
-
date
-
amount
| id | date | amount |
|---|---|---|
| 1 | 08/30/2018 | 23.56 |
| 2 | 09/07/2018 | 556.31 |
| 3 | 09/16/2018 | 5.75 |
| 4 | 09/22/2018 | 125.00 |
| 5 | 09/22/2018 | 484.21 |
| 6 | 09/22/2018 | 59.18 |
| 7 | 09/23/2018 | 177.42 |
Drugi skrypt ładowania
Otwórz Edytor ładowania danych i poniżej dodaj skrypt ładowania do nowej karty.
Skrypt ładowania zawiera:
-
Drugi zestaw danych z identycznymi polami został wysłany do tabeli Sales.
Sales:
LOAD
*
Inline [
id, date, amount
8, 10/01/2018, 164.27
9, 10/03/2018, 384.00
10, 10/06/2018, 25.82
11, 10/09/2018, 312.00
12, 10/15/2018, 4.56
13, 10/16/2018, 90.24
14, 10/18/2018, 19.32
]; Wyniki
Załaduj dane i przejdź do tabeli.
| id | date | amount |
|---|---|---|
| 1 | 08/30/2018 | 23.56 |
| 2 | 09/07/2018 | 556.31 |
| 3 | 09/16/2018 | 5.75 |
| 4 | 09/22/2018 | 125.00 |
| 5 | 09/22/2018 | 484.21 |
| 6 | 09/22/2018 | 59.18 |
| 7 | 09/23/2018 | 177.42 |
| 8 | 10/01/2018 | 164.27 |
| 9 | 10/03/2018 | 384.00 |
| 10 | 10/06/2018 | 25.82 |
| 11 | 10/09/2018 | 312.00 |
| 12 | 10/15/2018 | 4.56 |
| 13 | 10/16/2018 | 90.24 |
| 14 | 10/18/2018 | 19.32 |
Kiedy skrypt zostanie uruchomiony, tabela Sales zostanie niejawnie dołączona do istniejącej tabeli Transactions, ponieważ oba zestawy danych mają identyczną liczbę pól o takich samym nazwach. Dzieje się tak mimo tego, że znacznik nazwy drugiej tabeli próbuje nadać zestawowi wynikowemu nazwę ‘Sales’.
Aby przekonać się, że zestaw danych Sales został niejawnie dołączony, można zajrzeć do dziennika postępu ładowania danych.
Dziennik postępu ładowania danych pokazujący niejawnie dołączone dane z tabeli Transactions.
