Podczas korzystania z programu Qlik Sense trzeba mieć świadomość pewnych konwencji i ograniczeń. Dotyczy to między innymi maksymalnej liczby znaków w nazwach, opisach i wyrażeniach lub znaków zarezerwowanych wyłącznie do użycia w programie Qlik Sense.
Maksymalna liczba wizualizacji
Maksymalna liczba wizualizacji na jednym arkuszu jest ograniczona do liczby komórek arkusza: 288 (24 x 12). Maksymalna praktycznie użyteczna liczba jest znacznie mniejsza, ponieważ wizualizacje zajmujące tylko jedną komórkę mają ograniczone zastosowanie.
Górne limity długości nazw
W programie Qlik Sense obowiązują następujące limity liczby znaków dla różnego rodzaju elementów:
| Sytuacja | Limit górny |
|---|---|
| Nazwy (tytuł, wymiar, przypis itp.) | Maks. 255 znaków |
| Opisy | Maks. 512 znaków |
| Wyrażenia | Maks. 64 000 znaków. |
| Znaczniki | Maks. 31 znaków na znacznik i maks. 30 znaczników na element główny |
|
Wykres typu Tekst i grafika: |
Maks. 12 000 znaków |
Konwencje nazewnictwa
Do szeregu elementów można się odwoływać na podstawie ich nazw w programie Qlik Sense, na przykład:
- Pola
- Wymiary
- Miary
- zmienne
- Zakładki
Niektóre znaki są zarezerwowane na potrzeby systemu w programie Qlik Sense. Aby unikać potencjalnych błędów, w nazwach nie należy używać następujących znaków:
- :
- =
- [
- ]
- {
- }
- (
- )
- $
- ´
- `
- '
Użycie zbyt długiej nazwy wymiaru lub miary spowoduje, że będzie wyświetlana obcięta. Widoczne będą znaki „...” informujące o tym, że część nazwy jest ukryta.
Maksymalna liczba znaków w wyrażeniach
Maksymalna liczba znaków, jaka może zostać zapisana w wyrażeniu wizualizacji, wynosi 64 000. Jeśli spróbujesz utworzyć wyrażenie z większą liczbą znaków, zostanie ono obcięte.
Konwencje formatów liczb i godzin
W wielu funkcjach interpretacji i formatowania można ustawić format liczb i dat przy użyciu kodu formatu. W tym temacie opisano formaty funkcji liczb, dat, godzin i znaczników czasu. Formaty te mają zastosowanie zarówno do funkcji skryptów, jak i do funkcji wykresów.
Formaty liczb
Aby wskazać określoną liczbę cyfr, należy użyć symbolu "0" dla każdej cyfry.
Aby wskazać możliwą liczbę po lewej stronie punktu dziesiętnego, należy użyć symbolu "#".
Aby oznaczyć pozycję separatora tysięcy lub separatora dziesiętnego, należy użyć odpowiedniego separatora tysięcy i separatora dziesiętnego.
Kod formatu jest używany do określania pozycji separatorów. Nie można ustawić separatora w kodzie formatu. W skrypcie należy do tego celu używać zmiennych DecimalSep i ThousandSep.
Separator tysięcy służy do grupowania cyfr według dowolnej liczby pozycji, np. można zastosować format ciągu znaków "0000-0000-0000" (separator tysięcy=„-”), aby wyświetlić dwunastocyfrowy numer części jako "0012-4567-8912".
Więcej informacji zawierają tematy DecimalSep oraz ThousandSep.
Przykłady:
| Format liczby | Opis |
|---|---|
| # ##0 |
przedstawia liczbę jako liczbę całkowitą z separatorem tysięcy. W tym przykładzie znak „ ” jest używany jako separator tysięcy. |
| ###0 |
przedstawia liczbę jako liczbę całkowitą bez separatora tysięcy. |
| 0000 | przedstawia liczbę jako liczbę całkowitą z co najmniej czterema cyframi. Na przykład liczba 123 będzie wyświetlana jako 0123. |
| 0.000 |
przedstawia liczbę z trzema cyframi po przecinku. W tym przykładzie znak „.” jest używany jako separator dziesiętny. |
Specjalne formaty liczb
W Qlik Sense można interpretować i formatować liczby w systemie o dowolnej podstawie od 2 do 36, w tym w systemie dwójkowym, ósemkowym i szesnastkowym. Obsługuje on także liczby rzymskie.
| Format | Opis |
|---|---|
| Format dwójkowy |
Aby wskazać format dwójkowy, kod formatu powinien zaczynać się od (bin) lub (BIN). |
| Format ósemkowy |
Aby wskazać format ósemkowy, kod formatu powinien zaczynać się od (oct) lub (OCT). |
| Format szesnastkowy |
Aby wskazać format szesnastkowy, kod formatu powinien zaczynać się od (hex) lub (HEX). W przypadku korzystania z wersji pisanej wielkimi literami do formatowania użyte zostaną znaki A-F (np. 14FA). Zastosowanie wersji pisanej małymi literami będzie skutkować formatowaniem przy użyciu znaków a-f (np. 14fa). Interpretacja będzie działać dla obu wariantów bez względu na wielkie litery w kodzie formatu. |
| Format dziesiętny |
Użycie (dec) lub (DEC) w celu oznaczenia formatu dziesiętnego jest dozwolone, ale niekonieczne. |
| Format podstawy niestandardowej |
Aby oznaczyć format o dowolnej podstawie od 2 do 36, kod formatu powinien zaczynać się od (rxx) lub (Rxx), gdzie xx to dwucyfrowa liczba oznaczająca stosowaną podstawę. Jeśli zostanie użyta wielka litera R, podczas formatowania w programie Qlik Sense litery używane w podstawach powyżej 10 będą zapisywane jako wielkie (np. 14FA). Podanie małej litery r spowoduje formatowanie przy użyciu małych liter (np. 14fa). Interpretacja będzie działać dla obu wariantów bez względu na wielkie litery w kodzie formatu. Należy zauważyć, że (r02) to odpowiednik (bin), (R16) to odpowiednik (HEX) itd. |
| Liczby rzymskie |
Aby wskazać format liczb rzymskich, kod formatu powinien zaczynać się od (rom) lub (ROM). W przypadku korzystania z wersji pisanej wielkimi literami do formatowania zastosowane zostaną wielkie litery (np. MMXVI). Zastosowanie wersji pisanej małymi literami będzie skutkować formatowaniem przy użyciu małych liter (mmxvi). Interpretacja będzie działać dla obu wariantów bez względu na wielkie litery w kodzie formatu. Liczby rzymskie są uogólniane za pomocą znaku minusa dla liczb ujemnych i 0 dla zera. W przypadku liczb rzymskich cyfry po przecinku są ignorowane. |
Przykłady:
| Przykład | Wynik |
|---|---|
|
num(199, '(bin)') |
zwraca wartość 11000111 |
|
num(199, '(oct)') |
zwraca wartość 307 |
|
num(199, '(hex)') |
zwraca wartość c7 |
|
num(199, '(HEX)' ) |
zwraca wartość C7 |
|
num(199, '(r02)' ) |
zwraca wartość 11000111 |
|
num(199, '(r16)') |
zwraca wartość c7 |
|
num(199, '(R16)' ) |
zwraca wartość C7 |
|
num(199, '(R36)') |
zwraca wartość 5J |
|
num(199, '(rom)') |
zwraca wartość cxcix |
|
num(199, '(ROM)' ) |
zwraca wartość CXCIX |
Daty
Do formatowania daty można używać następujących symboli. Można użyć dowolnych separatorów.
| Symbole | Opis |
|---|---|
| D |
Aby opisać dzień, należy użyć symbolu "D" dla każdej cyfry. |
| M |
Aby opisać numer miesiąca, należy użyć symbolu "M". "M" oznacza jedną cyfrę, a "MM" dwie cyfry. "MMM" oznacza krótką nazwę miesiąca zapisaną literami, zgodnie z definicją systemu operacyjnego lub nadpisanej w skrypcie zmiennej systemowej MonthNames. "MMMM" oznacza długą nazwę miesiąca zapisaną literami, zgodnie z definicją systemu operacyjnego lub nadpisanej w skrypcie zmiennej systemowej LongMonthNames. Więcej informacji zawierają tematy MonthNames oraz LongMonthNames. |
| Y |
Aby opisać rok, należy użyć symbolu "Y" dla każdej cyfry. |
| W |
Aby opisać dzień tygodnia, należy użyć symbolu "W". "W" zwraca numer dnia jako jedną cyfrę, np. 0 dla poniedziałku. "WW" zwraca numer dwucyfrowy, np. 02 dla środy. "WWW" wyświetla krótką wersję nazwy dnia tygodnia (np. pon), zgodnie z definicją systemu operacyjnego lub nadpisanej w skrypcie zmiennej systemowej DayNames. "WWWW" wyświetla długą wersję nazwy dnia tygodnia (np. poniedziałek), zgodnie z definicją systemu operacyjnego lub nadpisanej w skrypcie zmiennej systemowej LongDayNames. Więcej informacji zawierają tematy DayNames oraz LongDayNames . |
Przykłady: (na przykładzie daty 31 marca 2013 r.)
| Przykład | Wynik |
|---|---|
| YY-MM-DD | przedstawia datę jako 13-03-31. |
| YYYY-MM-DD | przedstawia datę jako 2013-03-31. |
| YYYY-MMM-DD | przedstawia datę jako 2013-mar-31. |
| DD MMMM YYYY | przedstawia datę jako 31 marca 2013. |
| M/D/YY | przedstawia datę jako 2013-03-31. |
| W YY-MM-DD | przedstawia datę jako 6 13-03-31. |
| WWW YY-MM-DD | przedstawia datę jako sob 13-03-31. |
| WWWW YY-MM-DD | przedstawia datę jako sobota 13-03-31. |
Godziny
Do formatowania godzin można używać następujących symboli. Można użyć dowolnych separatorów.
| Symbole | Opis |
|---|---|
| h |
Aby przedstawić godziny, należy użyć symbolu "h" dla każdej cyfry. |
| m |
Aby przedstawić minuty, należy użyć symbolu "m" dla każdej cyfry. |
| s |
Aby przedstawić sekundy, należy użyć symbolu "s" dla każdej cyfry. |
| f | Aby przedstawić ułamki sekund, należy użyć symbolu "f" dla każdej cyfry. |
| tt |
Aby przedstawić godzinę w formacie AM/PM, należy po oznaczeniu godziny użyć symbolu "tt". |
Przykłady: (na przykładzie godziny 18:30):
| Przykład | Wynik |
|---|---|
| hh:mm | przedstawia godzinę jako 18:30 |
| hh.mm.ss.ff | przedstawia godzinę jako 18.30.00.00 |
| hh:mm:tt | przedstawia godzinę jako 06:30:pm |
Znaczniki czasu
W znacznikach czasu stosowany jest taki sam zapis jak w przypadku daty i godziny, zgodnie z powyższym opisem.
Przykłady: (na przykładzie znacznika czasu 31 marca 2013 18:30):
| Przykład | Wynik |
|---|---|
| YY-MM-DD hh:mm | przedstawia znacznik czasu jako 13-03-31 18:30. |
| M/D/Y hh.mm.ss.ffff | przedstawia znacznik czasu jako 3/31/13 18.30.00.0000. |
Korzystanie z pól systemowych w wizualizacjach
W wizualizacji można używać pól systemowych. Pola systemowe są tworzone przez program Qlik Sense w przypadku generowania skryptu ładowania danych i zawierają informacje dotyczące pól i tabel w ładowanych danych. Pole systemowe zaczyna się od znaku „$”, a w celu utworzenia odniesienia do niego należy ręcznie napisać nazwę pola wraz ze znakiem „$”. Pola systemowego można użyć, aby utworzyć wymiar jako element główny lub z panelu właściwości.
