Składnia wiersza poleceń aplikacji QlikView i składnia skryptu są opisywane w notacji określanej jako notacja Backus-Naur, zwanej również kodem BNF.
W poniższej tabeli zamieszczono listę symboli używanych w kodzie BNF wraz z opisem ich interpretacji:
| Symbol | Opis |
|---|---|
| | | Alternatywa logiczna OR: można użyć jednego lub drugiego z symboli rozdzielonych tym znakiem. |
| ( ) | Nawiasy definiujące pierwszeństwo: używane do określania struktury składni BNF. |
| [ ] | Nawiasy kwadratowe: elementy w takich nawiasach są opcjonalne. |
| { } | Nawiasy klamrowe: elementy w takich nawiasach mogą być powtarzane dowolną liczbę razy, w tym zero. |
| Symbol | Nieterminalna kategoria składniowa: symbol może się dzielić na inne symbole. Na przykład połączenia powyższych, inne symbole nieterminalne, ciągi tekstowe itp. |
| ::= | Wskazuje początek bloku definiującego symbol. |
| LOAD | Symbol terminalny w postaci ciągu znaków. Należy go bez zmian umieścić w skrypcie. |
Wszystkie symbole terminalne są zapisywane czcionką bold face. Na przykład znak „(” należy interpretować jako nawias określający pierwszeństwo, natomiast znak „(” jako znak wpisywany bezpośrednio w skrypcie.
Przykład:
Opis instrukcji alias wygląda następująco:
alias fieldname as aliasname { , fieldname as aliasname}
Zapis należy interpretować tak: ciąg znaków „alias”, potem dowolna nazwa pola, potem ciąg znaków „as”, a potem dowolny alias. Można podać dowolną liczbę dodatkowych kombinacji wartości „fieldname as alias”, rozdzielając je przecinkami.
Następujące instrukcje są poprawne:
alias a as first;
alias a as first, b as second;
alias a as first, b as second, c as third;
Następujące instrukcje nie są poprawne:
alias a as first b as second;
alias a as first { , b as second };
