Przeskocz do zawartości głównej Przejdź do treści uzupełniającej

Top — funkcja wykresu

Funkcja Top() oblicza wartość wyrażenia w pierwszym (najwyższym) wierszu segmentu kolumny w tabeli. Wiersz wybierany do obliczeń zależy od wartości opcjonalnego parametru offset — domyślnie jest to wiersz najwyższy. W przypadku wykresów niebędących tabelami wynik funkcji Top() jest obliczany na pierwszym wierszu bieżącej kolumny w tabeli prostej odpowiadającej wykresowi.

Składnia:  

Top([TOTAL] expr [ , offset [,count ]])

Typ zwracanych danych: dual

Argumenty:  

Argumenty
Argument Opis
expr Wyrażenie lub pole zawierające mierzone dane.
offset

Określenie wartości offsetn większej niż 1 umożliwia przeniesienie oceny wyrażenia w dół o n wierszy poniżej najwyższego wiersza.

Określenie ujemnej wartości argumentu offset sprawia, że funkcja Top działa tak samo jak funkcja Bottom z odpowiednią dodatnią wartością argumentu offset.

count Jeśli trzeci parametr count będzie większy od 1, funkcja zwróci zakres wartości count, po jednej dla każdego z count ostatnich wierszy bieżącego segmentu kolumny. W tej postaci funkcja może być używana jako argument dla specjalnych funkcji zakresu. Funkcje zakresu
TOTAL

Jeśli tabela jest jednowymiarowa lub jako argument zostanie podany kwalifikator TOTAL, bieżący segment kolumny jest zawsze równy całej kolumnie.

Określenie zakresu agregacji

InformacjaSegment kolumny definiuje się jako ciągły podzbiór komórek o tych samych wartościach dla wymiarów w bieżącej kolejności sortowania. Międzywierszowe funkcje wykresu są obliczane w segmencie kolumny z pominięciem skrajnego prawego wymiaru w równoważnym wykresie tabeli prostej. Jeśli wykres ma tylko jeden wymiar lub jeśli podano kwalifikator TOTAL, wartość wyrażenia jest obliczana na pełnej tabeli.
InformacjaJeśli tabela lub równoważnik tabeli zawiera wiele wymiarów pionowych, wówczas segment bieżącej kolumny będzie zawierał tylko wiersze z takimi samymi wartościami we wszystkich kolumnach wymiaru jak bieżący wiersz, ale bez kolumny przedstawiającej ostatni wymiar w kolejności sortowania między polami.

Ograniczenia:  

  • Wywołania rekurencyjne będą zwracać NULL.

  • Sortowanie według wartości Y w wykresach albo sortowanie według kolumn wyrażeń w tabelach jest niedozwolone, gdy w dowolnym z wyrażeń wykresu stosowana jest ta funkcja wykresu. W takiej sytuacji te opcje sortowania są automatycznie wyłączone. Kiedy używasz tej funkcji wykresu w wizualizacji albo tabeli, sortowanie wizualizacji zostanie przywrócone do sortowania danych wejściowych tej funkcji.

Przykłady i wyniki:  

Przykład: 1

Na zrzucie ekranu w tym przykładzie widoczne jest, że stosowna wizualizacja tabeli została utworzona na podstawie wymiaru Customer oraz miar Sum(Sales) i Top(Sum(Sales)).

Kolumna Top(Sum(Sales)) zwraca wartość 587 dla wszystkich wierszy, ponieważ jest to wartość najwyższego wiersza: Astrida.

W tabeli tej przedstawione są również bardziej złożone miary: jedna utworzona na podstawie wyrażenia Sum(Sales)+Top(Sum(Sales)) i jedna zatytułowana Top offset 3, utworzona na podstawie wyrażenia Sum(Sales)+Top(Sum(Sales), 3) z argumentem offset o wartości 3. W efekcie jej działania wartość Sum(Sales) dla bieżącego wiersza jest dodawana do wartości z trzeciego wiersza liczonego od najwyższego wiersza (wartość z wiersza bieżącego plus wartość dla klienta Canutility).

Przykład 1:

Przykład 1.

Przykład: 2

Na zrzutach ekranu tabel przedstawionych w tym przykładzie do wizualizacji zostały dodane kolejne wymiary: Month i Product. W przypadku wykresów wielowymiarowych wyniki wyrażeń zawierających funkcje Above, Below, Top i Bottom są zależne od kolejności sortowania wymiarów kolumn przez Qlik Sense. Qlik Sense oblicza wartości funkcji na podstawie segmentów kolumny uzyskanych z wymiaru sortowanego jako ostatni. Kolejność sortowania kolumn określa się w panelu właściwości w sekcji Sortowanie i może ona być inna od kolejności wyświetlania kolumn w tabeli.

Pierwsza tabela z przykładu 2. Wartość funkcji Top dla miary First value na podstawie wymiaru Month (Jan).

Pierwsza tabela z przykładu 2.

Druga tabela z przykładu 2. Wartość funkcji Top dla miary First value na podstawie wymiaru Product (AA dla klienta Astrida).

Druga tabela z przykładu 2.

Więcej informacji na ten temat zawiera przykład 2 w funkcji Above.

Przykład 3

Przykład: 3

Wynik

Funkcję Top można stosować jako źródło danych wejściowych dla funkcji zakresu. Na przykład: RangeAvg (Top(Sum(Sales),1,3)).

W funkcji Top() argument offset ma wartość 1, a argument count ma wartość 3. Funkcja ta znajduje wyniki wyrażenia Sum(Sales) w trzech wierszach począwszy od wiersza pod najwyższym wierszem w segmencie kolumny (ponieważ offset=1), oraz i w dwóch wierszach pod nim (o ile jest tam wiersz). Wspomniane trzy wartości są stosowane jako dane wejściowe dla funkcji RangeAvg(), która znajduje średnią wartości w określonym szeregu liczbowym.

Tabela z kolumną Customer jako wymiarem zwraca następujące wyniki dla wyrażenia RangeAvg().

 

Astrida

Betacab

Canutility

Divadip:

603

603

603

603

Monthnames: LOAD *, Dual(MonthText,MonthNumber) as Month INLINE [ MonthText, MonthNumber Jan, 1 Feb, 2 Mar, 3 Apr, 4 May, 5 Jun, 6 Jul, 7 Aug, 8 Sep, 9 Oct, 10 Nov, 11 Dec, 12 ]; Sales2013: Crosstable (MonthText, Sales) LOAD * inline [ Customer|Jan|Feb|Mar|Apr|May|Jun|Jul|Aug|Sep|Oct|Nov|Dec Astrida|46|60|70|13|78|20|45|65|78|12|78|22 Betacab|65|56|22|79|12|56|45|24|32|78|55|15 Canutility|77|68|34|91|24|68|57|36|44|90|67|27 Divadip|57|36|44|90|67|27|57|68|47|90|80|94 ] (delimiter is '|');

Czy ta strona była pomocna?

Jeżeli natkniesz się na problemy z tą stroną lub jej zawartością — literówkę, brakujący krok lub błąd techniczny — daj nam znać, co możemy poprawić!