Unless

Prefiks i sufiks unless jest używany do tworzenia klauzuli warunkowej określającej, czy dana instrukcja lub klauzula wyjściowa ma być sprawdzana czy też nie. Mogą być one traktowane jako wygodna alternatywa pełnej instrukcji if..end if.

Składnia:

(Unless condition statement | exitstatement Unless condition )

Instrukcja statement lub exitstatement zostanie wykonana tylko wtedy, gdy condition przyjmie wartość False.

Prefiks unless może być używany do instrukcji, które już składają się z jednej lub wielu innych instrukcji, włącznie z dodatkowymi prefiksami when lub unless.

Argumenty
Argument	Opis
condition	Wyrażenie logiczne, którego ocena zwraca True lub False.
statement	Dowolna instrukcja skryptu aplikacji Qlik Sense poza instrukcjami sterowania.
exitstatement	Klauzula exit for, exit do lub exit sub albo instrukcja exit script.

Kiedy używać

Instrukcja Unless zwraca wynik logiczny. Normalnie tego typu funkcje są używane jako warunek, gdy użytkownik chce warunkowo załadować lub wykluczyć wybrane części skryptu.

Trzy poniższe wiersze pokazują różne możliwości użycia funkcji Unless:

exit script unless A=1;

unless A=1 LOAD * from myfile.csv;

unless A=1 when B=2 drop table Tab1;

Ustawienia regionalne

Jeżeli nie podano inaczej, w przykładach w tym temacie stosowany jest następujący format daty: MM/DD/RRRR. Format daty jest określony w instrukcji SET DateFormat w skrypcie ładowania danych. Domyślny format daty w Twoim systemie może być inny ze względu na ustawienia regionalne i inne czynniki. Formaty zastosowane w przykładach można zmienić, aby dostosować je do własnych wymagań. Zamiast tego można też zmienić formaty w skrypcie ładowania, aby pasowały do tych przykładów.

Domyślne ustawienia regionalne w aplikacjach są oparte na regionalnych ustawieniach systemu komputera lub serwera, na którym zainstalowano Qlik Sense. Jeśli serwer Qlik Sense, do którego uzyskujesz dostęp, jest ustawiony na Szwecję, Edytor ładowania danych użyje szwedzkich ustawień regionalnych dla dat, godziny i waluty. Te ustawienia regionalne nie są związane z językiem wyświetlanym w interfejsie użytkownika Qlik Sense. Interfejs Qlik Sense będzie wyświetlany w tym samym języku co używana przeglądarka.

Przykład 1 – Prefiks Unless

Przegląd

Otwórz Edytor ładowania danych i poniżej dodaj skrypt ładowania do nowej karty.

Skrypt ładowania zawiera:

Utworzenie zmiennej A, której zostaje nadana wartość 1.
Zestaw danych, który jest ładowany do tabeli o nazwie Transactions, chyba że zmienna A = 2.

Skrypt ładowania

LET A = 1;

UNLESS A = 2

Transactions:
LOAD 
* 
Inline [
id, date, amount
1, 08/30/2018, 23.56
2, 09/07/2018, 556.31
3, 09/16/2018, 5.75
4, 09/22/2018, 125.00
5, 09/22/2018, 484.21
6, 09/22/2018, 59.18
7, 09/23/2018, 177.42
];

Wyniki

Załaduj dane i otwórz arkusz. Utwórz nową tabelę i dodaj te pola jako wymiary:

id
date
amount

Tabela wynikowa
id	date	amount
1	08/30/2018	23.56
2	09/07/2018	556.31
3	09/16/2018	5.75
4	09/22/2018	125.00
5	09/22/2018	484.21
6	09/22/2018	59.18
7	09/23/2018	177.42

Ponieważ na początku skryptu zmiennej A została przypisana wartość 1, następuje sprawdzenie warunku znajdującego się za prefiksem Unless, czego wynikiem jest wartość logiczna FALSE. W efekcie skrypt kontynuuje wykonywanie instrukcji Load. W tabeli wyników widać wszystkie rekordy z tabeli Transactions.

Jeśli wartość tej zmiennej zostanie ustawiona na 2, do modelu danych nie zostaną załadowane żadne dane.

Przykład 2 – Sufiks Unless

Przegląd

Otwórz Edytor ładowania danych i poniżej dodaj skrypt ładowania do nowej karty.

Skrypt ładowania zaczyna od załadowania początkowego zestawu danych do tabeli o nazwie Transactions. Następnie skrypt zostaje zamknięty, chyba że w tabeli Transactions jest mniej niż dziesięć rekordów.

Jeśli ten warunek nie spowoduje zamknięcia skryptu, do tabeli Transactions zostaje dołączony dalszy zestaw transakcji i proces zostaje powtórzony.

Skrypt ładowania

Transactions:
LOAD 
* 
Inline [
id, date, amount
1, 08/30/2018, 23.56
2, 09/07/2018, 556.31
3, 09/16/2018, 5.75
4, 09/22/2018, 125.00
5, 09/22/2018, 484.21
6, 09/22/2018, 59.18
7, 09/23/2018, 177.42
];


exit script unless NoOfRows('Transactions') < 10 ;

Concatenate
LOAD
* 
Inline [
id, date, amount
8, 10/01/2018, 164.27
9, 10/03/2018, 384.00
10, 10/06/2018, 25.82
11, 10/09/2018, 312.00
12, 10/15/2018, 4.56
13, 10/16/2018, 90.24
14, 10/18/2018, 19.32
];

exit script unless NoOfRows('Transactions') < 10 ;

Concatenate
LOAD
* 
Inline [
id, date, amount
15, 10/01/2018, 164.27
16, 10/03/2018, 384.00
17, 10/06/2018, 25.82
18, 10/09/2018, 312.00
19, 10/15/2018, 4.56
20, 10/16/2018, 90.24
21, 10/18/2018, 19.32
];

exit script unless NoOfRows('Transactions') < 10 ;

Wyniki

Załaduj dane i otwórz arkusz. Utwórz nową tabelę i dodaj te pola jako wymiary:

id
date
amount

Tabela wynikowa
id	date	amount
1	08/30/2018	23.56
2	09/07/2018	556.31
3	09/16/2018	5.75
4	09/22/2018	125.00
5	09/22/2018	484.21
6	09/22/2018	59.18
7	09/23/2018	177.42
8	10/01/2018	164.27
9	10/03/2018	384.00
10	10/06/2018	25.82
11	10/09/2018	312.00
12	10/15/2018	4.56
13	10/16/2018	90.24
14	10/18/2018	19.32

W każdym z trzech zestawów danych skryptu ładowania znajduje się siedem rekordów.

Pierwszy zestaw danych (z id transakcji od 1 do 7) zostaje załadowany do aplikacji. Warunek Unless sprawdza, czy w tabeli Transactions znajduje się mniej niż 10 wierszy. Zostaje zwrócona wartość TRUE, więc do aplikacji zostaje załadowany drugi zestaw danych (z transakcjami o id od 8 do 14). Drugi warunek Unless sprawdza, czy w tabeli Transactions znajduje się mniej niż 10 rekordów. Zostaje zwrócona wartość FALSE, więc skrypt kończy działanie.

Przykład 3 – Kilka prefiksów Unless

Przegląd

Otwórz Edytor ładowania danych i poniżej dodaj skrypt ładowania do nowej karty.

W tym przykładzie jest tworzony zestaw danych w formie tabeli o nazwie Transactions zawierającej jedną transakcję. Następnie zostaje wykonana pętla „for” zawierająca dwie zagnieżdżone instrukcje Unless, które sprawdzają następujące warunki:

Czy w tabeli Transactions znajduje się więcej niż 100 rekordów
Czy liczba rekordów w tabeli Transactions jest wielokrotnością liczby 6

Jeśli te warunki nie są spełnione (FALSE), następuje wygenerowanie siedmiu kolejnych rekordów, które zostają dołączone do istniejącej tabeli Transactions. Ten proces jest powtarzany aż jedna z dwóch transakcji zwróci wartość TRUE.

Skrypt ładowania

Transactions:
Load
        0 as id
Autogenerate 1;

For i = 1 to 100
        unless NoOfRows('Transactions') > 100 unless mod(NoOfRows('Transactions'),6) = 0
                Concatenate
      Load
if(isnull(Peek(id)),1,peek(id)+1) as id
		Autogenerate 7;	
next i

Wyniki

Załaduj dane i otwórz arkusz. Utwórz nową tabelę i dodaj to pole jako wymiar:id.

Tabela wynikowa
id
0
1
2
3
4
5
Jeszcze 30 wierszy

Instrukcje Unless zagnieżdżone w pętli „for” sprawdzają następujące warunki:

Czy w tabeli Transactions znajduje się więcej niż 100 wierszy?
Czy suma rekordów w tabeli Transactions jest wielokrotnością liczby 6?

Jeśli obie instrukcje Unless zwracają wartość FALSE, następuje wygenerowanie siedmiu kolejnych rekordów, które zostają dołączone do istniejącej tabeli Transactions.

Instrukcje te zwracają wartość FALSE pięć razy, po czym liczba wierszy w tabeli Transactions wynosi 36.

W tym momencie druga instrukcja Unless zwraca wartość TRUE, przez co znajdująca się za nią instrukcja ładowania nie zostaje wykonana.

Czy ta strona była pomocna?

Jeżeli natkniesz się na problemy z tą stroną lub jej zawartością — literówkę, brakujący krok lub błąd techniczny — daj nam znać, co możemy poprawić!

Przekaż tu opinię