Funkcja Above() oblicza wartość wyrażenia w wierszu znajdującym się nad bieżącym wierszem w ramach segmentu kolumny w tabeli. Wiersz wybierany do obliczeń zależy od wartości opcjonalnego parametru offset — domyślnie jest to wiersz bezpośrednio poprzedzający bieżący. W przypadku wykresów niebędących tabelami funkcja Above() oblicza wartość dla wiersza poprzedzającego bieżący w tabeli prostej odpowiadającej wykresowi.
Składnia:
Above([TOTAL] expr [ , offset [,count]])
Typ zwracanych danych: dual
Argumenty:
| Argument | Opis |
|---|---|
| expr | Wyrażenie lub pole zawierające mierzone dane. |
| offset |
Określenie wartości offsetn większej niż 0 umożliwia przeniesienie oceny wyrażenia o n wierszy w górę z bieżącego wiersza. Podanie argumentu offset równego 0 spowoduje ocenę wartości wyrażenia w bieżącym wierszu. Określenie ujemnej wartości argumentu offset sprawia, że funkcja Above działa tak samo jak funkcja Below z odpowiednią dodatnią wartością argumentu offset. |
| count |
Jeśli trzeci argument count będzie większy od 1, funkcja zwróci zakres wartości count, po jednej dla każdego z count wierszy tabeli liczonych w górę od pierwotnej komórki. W tej postaci funkcja może być używana jako argument dla specjalnych funkcji zakresu. Funkcje zakresu |
| TOTAL |
Jeśli tabela jest jednowymiarowa lub jako argument zostanie podany kwalifikator TOTAL, bieżący segment kolumny jest zawsze równy całej kolumnie. |
W przypadku pierwszego wiersza segmentu kolumny zostanie zwrócona wartość NULL, ponieważ nie ma żadnego wiersza nad tym wierszem.
Ograniczenia:
-
Wywołania rekurencyjne będą zwracać NULL.
-
Sortowanie według wartości Y w wykresach albo sortowanie według kolumn wyrażeń w tabelach jest niedozwolone, jeśli w dowolnym z wyrażeń wykresu używana jest ta funkcja wykresu. W takiej sytuacji te opcje sortowania są automatycznie wyłączone. Gdy użyjesz tej funkcji wykresu w wizualizacji lub tabeli, sortowanie wizualizacji powróci do posortowanych danych wejściowych tej funkcji.
Przykłady i wyniki:
Przykład 1:
Na zrzucie ekranu w tym przykładzie widoczne jest, że stosowna wizualizacja tabeli została utworzona na podstawie wymiaru Customer oraz miar Sum(Sales) i Above(Sum(Sales)).
W kolumnie Above(Sum(Sales)) zwracane są wartościNULL dla wiersza wymiaru Customer zawierającego wartość Astrida, ponieważ nie ma żadnego wiersza nad tym wierszem. Wynik dla klienta Betacab pokazuje wartość Sum(Sales) dla klienta Astrida, wynik dla klienta Canutility pokazuje wartość Sum(Sales) dla klienta Betacab itd.
W kolumnie zatytułowanej Sum(Sales)+Above(Sum(Sales)) wiersz klienta Betacab pokazuje wynik dodawania wartości Sum(Sales) z wierszy klientów Betacab i Astrida (539+587). Wynik w wierszu klienta Betacab pokazuje wynik dodawania wartości Sum(Sales) z wierszy klientów Canutility i Canutility (683+539).
Miara zatytułowana Above offset 3 utworzona za pomocą wyrażenia Sum(Sales)+Above(Sum(Sales), 3) ma argument offset o wartości 3, co oznacza, że pobiera wartość z wiersza znajdującego się o trzy wiersze powyżej bieżącego wiersza. W efekcie jej działania wartość Sum(Sales) dla bieżącego wiersza w kolumnie Customer jest dodawana do wartości wiersza w kolumnie Customer znajdującej się o trzy wiersze powyżej. Dla pierwszych trzech wierszy w kolumnie Customer zwracane są wartości null.
W tabeli tej przedstawione są również bardziej złożone miary: jedna utworzona na podstawie wyrażenia Sum(Sales)+Above(Sum(Sales)) i jedna zatytułowana Higher?, utworzona na podstawie wyrażenia IF(Sum(Sales)>Above(Sum(Sales)), 'Higher').
Przykład 2:
Na zrzutach ekranu tabel przedstawionych w tym przykładzie do wizualizacji zostały dodane kolejne wymiary: Month i Product. W przypadku wykresów wielowymiarowych wyniki wyrażeń zawierających funkcje Above, Below, Top i Bottom są zależne od kolejności sortowania wymiarów kolumn przez Qlik Sense. Qlik Sense oblicza wartości funkcji na podstawie segmentów kolumny uzyskanych z wymiaru sortowanego jako ostatni. Kolejność sortowania kolumn określa się w panelu właściwości w sekcji Sortowanie i może ona być inna od kolejności wyświetlania kolumn w tabeli.
W wizualizacji tabeli dotyczącej przykładu 2 ostatnim sortowanym wymiarem jest Month, funkcja Above dokonuje zatem oceny na podstawie miesięcy. Dla każdej wartości w kolumnie Product istnieje szereg wyników dla każdego miesiąca (od Jan do Aug) — segment kolumny. Następnie pojawia się szereg dla następnego segmentu kolumny: dla każdego miesiąca Month dla następnej wartości z kolumny Product. Będzie istnieć segment kolumny dla każdej wartości w kolumnie Customer dla każdej wartości z kolumny Product.
Przykład 3:
W wizualizacji tabeli dotyczącej przykładu 3 ostatnim sortowanym wymiarem jest Product. Jest to wynikiem przesunięcia wymiaru Product do pozycji 3 na karcie Sortuj w panelu właściwości. Funkcja Above jest oceniana dla każdej wartości w kolumnie Product. Występują tam tylko dwa produkty ( AA i BB), w każdym szeregu jest zatem tylko jeden wynik niebędący wartością null. W wierszu produktu BB dla miesiąca Jan wartość wyrażenia Above(Sum(Sales)) wynosi 46. W przypadku wiersza AA wartość wynosi null. Wartość w każdym wierszu AA dla dowolnego miesiąca zawsze będzie null, ponieważ nie ma żadnej wartości Product powyżej AA. Drugi szereg jest oceniany dla wartości AA i BB za miesiąc Feb dla znajdującego się w kolumnie Customer klienta Astrida. Po dokonaniu oceny wszystkich miesięcy dla klienta Astrida sekwencja ta zostaje powtórzona dla kolejnego klienta (Customer) Betacab itd.
|
Przykład 4: |
Wynik | ||||
|---|---|---|---|---|---|
|
Funkcję Above można stosować jako źródło danych wejściowych dla funkcji zakresu. Na przykład: RangeAvg (Above(Sum(Sales),1,3)). |
|
Dane zastosowane w przykładach: