Prefiks keep jest podobny do prefiksu join. Podobnie jak prefiks join powoduje on porównanie załadowanej tabeli do istniejącej tabeli nazwanej lub ostatnio utworzonej tabeli danych. Zamiast jednak sprzęgać tabelę załadowaną z istniejącą, powoduje zredukowanie jednej lub obu tabel do części wspólnej danych przed zapisaniem tabel w aplikacji Qlik Sense. Wykonywane porównanie jest równoważne wykonaniu sprzężenia naturalnego po wszystkich wspólnych polach, czy przebiega tak samo, jak przy analogicznej instrukcji join. Tabele nie są jednak sprzęgane i będą przechowywane w aplikacji Qlik Sense jako dwie odrębne tabele nazwane.
Składnia:
(inner | left | right) keep [(tablename ) ]( loadstatement | selectstatement )
Prefiks keep musi być poprzedzony jednym z następujących prefiksów: inner, left lub right.
Jawne użycie prefiksu join w języku skryptowym Qlik Sense powoduje wykonanie pełnego sprzężenia dwóch tabel. Wynikiem jest pojedyncza tabela. W wielu przypadkach wykonanie sprzężenia powoduje utworzenie bardzo dużej tabeli. Jedną z kluczowych zalet aplikacji Qlik Sense jest możliwość tworzenia asocjacji między wieloma tabelami zamiast wykonywania sprzężeń. Pozwala to ograniczyć wymagania pamięciowe, przyspiesza działanie programu i zapewnia ogromną elastyczność działania. W skryptach Qlik Sense warto zatem unikać wykonywania jawnych sprzężeń. Funkcję keep zaprojektowano z myślą o ograniczeniu liczby sytuacji wymagających używania jawnych sprzężeń.
Argumenty:
| Argument | Opis |
|---|---|
| tablename | Tabela nazwana, która ma być porównana do załadowanej tabeli. |
| loadstatementlub selectstatement | Instrukcja LOAD lub SELECT dla załadowanej tabeli. |
Przykład:
Inner Keep LOAD * from abc.csv;
Left Keep SELECT * from table1;
tab1:
LOAD * from file1.csv;
tab2:
LOAD * from file2.csv;
.. .. ..
Left Keep (tab1) LOAD * from file3.csv;