Call
Instrukcja sterowania call wywołuje procedurę zdefiniowaną we wcześniejszej instrukcji sub.
Składnia:
Call name ( [ paramlist ])
Argumenty:
Argument | Opis |
---|---|
name | Nazwa podprogramu. |
paramlist | Do podprogramu przekazana zostanie rozdzielana przecinkami lista rzeczywistych parametrów. Każdy z elementów listy może być nazwą pola, zmienną lub dowolnym wyrażeniem. |
Podprogram wywoływany instrukcją call musi być zdefiniowany w instrukcji sub napotkanej na wcześniejszym etapie wykonywania skryptu.
Parametry są kopiowane do podprogramu, a jeśli parametrem instrukcji call jest zmienna, a nie wyrażenie, to po wyjściu z podprogramu parametry są ponownie kopiowane na zewnątrz.
Ograniczenia:
-
Jako instrukcja sterowania instrukcja call kończy się na średniku lub znaku nowego wiersza, nie może zatem obejmować wielu wierszy.
-
Podczas definiowania podprogramu za pomocą Sub..end sub wewnątrz instrukcji sterującej, na przykład if..then, można wywołać podprogram tylko z tej samej instrukcji sterowania.
Przykład:
W tym przykładzie powstaje lista wszystkich plików związanych z aplikacją Qlik w folderze oraz jego podfolderach, a następnie informacje o plikach są zapisywane w tabeli. Przyjęto, że użytkownik utworzył połączenie danych o nazwie Apps do tego folderu.
Podprogram DoDir jest wywoływany z odniesieniem do folderu 'lib://Apps' jako parametrem. W podprogramie istnieje wywołanie rekurencyjne Call DoDir (Dir), które powoduje, że funkcja wyszukuje pliki rekurencyjnie w podfolderach.