Bottom — funkcja wykresu

Funkcja Bottom() oblicza wartość wyrażenia w ostatnim (najniższym) wierszu segmentu kolumny w tabeli. Wiersz wybierany do obliczeń zależy od wartości opcjonalnego parametru offset — domyślnie jest to wiersz najniższy. W przypadku wykresów niebędących tabelami obliczenie jest wykonywane na ostatnim wierszu bieżącej kolumny w tabeli prostej odpowiadającej wykresowi.

Syntax:

Bottom([TOTAL] expr [ , offset [,count ]])

Return data type: dual

Arguments:

Argument	Opis
expr	Wyrażenie lub pole zawierające mierzone dane.
offset	Określenie wartości offsetn większej niż 1 umożliwia przeniesienie oceny wyrażenia do góry o n wierszy ponad najniższy wiersz. Określenie ujemnej wartości argumentu offset sprawia, że funkcja Bottom działa tak samo jak funkcja Top z odpowiednią dodatnią wartością argumentu offset.
count	Jeśli trzeci parametr count będzie większy od 1, funkcja zwróci zamiast jednej wartości cały zakres wartości count, po jednej dla każdego z count ostatnich wierszy bieżącego segmentu kolumny. W tej postaci funkcja może być używana jako argument dla specjalnych funkcji zakresu. Funkcje zakresu
TOTAL	Jeśli tabela jest jednowymiarowa lub jako argument zostanie podany kwalifikator TOTAL, bieżący segment kolumny jest zawsze równy całej kolumnie. Określenie zakresu agregacji

Segment kolumny definiuje się jako ciągły podzbiór komórek o tych samych wartościach dla wymiarów w bieżącej kolejności sortowania. Międzywierszowe funkcje wykresu są obliczane w segmencie kolumny z pominięciem skrajnego prawego wymiaru w równoważnym wykresie tabeli prostej. Jeśli wykres ma tylko jeden wymiar lub jeśli podano kwalifikator TOTAL, wartość wyrażenia jest obliczana na pełnej tabeli.

Jeśli tabela lub równoważnik tabeli zawiera wiele wymiarów pionowych, wówczas segment bieżącej kolumny będzie zawierał tylko wiersze z takimi samymi wartościami we wszystkich kolumnach wymiaru jak bieżący wiersz, ale bez kolumny przedstawiającej ostatni wymiar w kolejności sortowania między polami.

Limitations:

Wywołania rekurencyjne będą zwracać NULL.

Examples and results:

Example: 1

Wizualizacja tabeli dla przykładu 1.

Na zrzucie ekranu w tym przykładzie widoczne jest, że stosowna wizualizacja tabeli została utworzona na podstawie wymiaru Customer oraz miar Sum(Sales) i Bottom(Sum(Sales)).

Kolumna Bottom(Sum(Sales)) zwraca wartość 757 dla wszystkich wierszy, ponieważ jest to wartość najniższego wiersza: Divadip.

W tabeli tej przedstawione są również bardziej złożone miary: jedna utworzona na podstawie wyrażenia Sum(Sales)+Bottom(Sum(Sales)) i jedna zatytułowana Bottom offset 3, utworzona na podstawie wyrażenia Sum(Sales)+Bottom(Sum(Sales), 3) z argumentem offset o wartości 3. W efekcie jej działania wartość Sum(Sales) dla bieżącego wiersza jest dodawana do wartości z trzeciego wiersza liczonego od najniższego wiersza (wartość z wiersza bieżącego plus wartość dla klienta Betacab).

Example: 2

Na zrzutach ekranu tabel przedstawionych w tym przykładzie do wizualizacji zostały dodane kolejne wymiary: Month i Product. W przypadku wykresów wielowymiarowych wyniki wyrażeń zawierających funkcje Above, Below, Top i Bottom są zależne od kolejności sortowania wymiarów kolumn przez Qlik Sense. Qlik Sense oblicza wartości funkcji na podstawie segmentów kolumny uzyskanych z wymiaru sortowanego jako ostatni. Kolejność sortowania kolumn określa się w panelu właściwości w sekcji Sortowanie i może ona być inna od kolejności wyświetlania kolumn w tabeli.

W pierwszej tabeli wyrażenie jest oceniane na podstawie wymiaru Month, a w drugiej tabeli — na podstawie wymiaru Product. Miara End value zawiera wyrażenie Bottom(Sum(Sales)). Najniższy wiersz dla miary Month to Dec, a wartość dla Dec i dla Product wynosi 22. (W celu oszczędności miejsca niektóre wiersze zostały wymazane).

Pierwsza tabela z przykładu 2. Wartość funkcji Bottom dla miary End value na podstawie wymiaru Month (Dec).

Druga tabela z przykładu 2. Wartość funkcji Bottom dla miary End value na podstawie wymiaru Product (BB dla klienta Astrida).

Więcej informacji na ten temat zawiera przykład 2 w funkcji Above.

Example: 3

Wynik

Funkcję Bottom można stosować jako źródło danych wejściowych dla funkcji zakresu. Na przykład: RangeAvg (Bottom(Sum(Sales),1,3)).

W funkcji Bottom() argument offset ma wartość 1, a argument count ma wartość 3. Funkcja ta znajduje wyniki wyrażenia Sum(Sales) w trzech wierszach począwszy od wiersza nad najniższym wierszem w segmencie kolumny (ponieważ offset=1), oraz i w dwóch wierszach nad nim (o ile jest tam wiersz). Wspomniane trzy wartości są stosowane jako dane wejściowe dla funkcji RangeAvg(), która znajduje średnią wartości w określonym szeregu liczbowym.

Tabela z kolumną Customer jako wymiarem zwraca następujące wyniki dla wyrażenia RangeAvg().

Astrida

Betacab

Canutility

Divadip:

659.67

Monthnames:

LOAD * INLINE [

Month, Monthnumber

Jan, 1

Feb, 2

Mar, 3

Apr, 4

May, 5

Jun, 6

Jul, 7

Aug, 8

Sep, 9

Oct, 10

Nov, 11

Dec, 12

];

Sales2013:

crosstable (Month, Sales) LOAD * inline [

Customer|Jan|Feb|Mar|Apr|May|Jun|Jul|Aug|Sep|Oct|Nov|Dec

Astrida|46|60|70|13|78|20|45|65|78|12|78|22

Betacab|65|56|22|79|12|56|45|24|32|78|55|15

Canutility|77|68|34|91|24|68|57|36|44|90|67|27

Divadip|57|36|44|90|67|27|57|68|47|90|80|94

] (delimiter is '|');

Aby miesiące były sortowane we właściwej kolejności, podczas tworzenia wizualizacji przejdź do sekcji Sorting na panelu właściwości, wybierz opcję Month, a następnie zaznacz pole wyboru Sort by expression. W polu wyrażenia podaj Monthnumber.

Bottom — funkcja wykresu

See also: