Wizualizacje w programie Qlik Sense są tworzone na podstawie wykresów, których podstawą są z kolei wymiary i miary, odpowiednio do typu wykresu. Wizualizacje mogą mieć tytuły, podtytuły, stopki i inne elementy ułatwiające przekazywanie informacji. Każdy z elementów wizualizacji może być elementem prostym, na przykład wymiar zawierający pole danych lub tytuł zawierający tekst.
Gdy wizualizacja zawiera miary, ich wartości są obliczane na podstawie pól — na przykład Sum(Cost) spowoduje zagregowanie wszystkich wartości pola Cost z użyciem funkcji Sum. Sum(Cost) jest właśnie przykładem wyrażenia.
Czym jest wyrażenie?
Wyrażenie to kombinacja funkcji, pól i operatorów matematycznych (+ * / =). Składnia wiersza poleceń aplikacji Qlik Sense i składnia skryptu są opisywane w tzw. notacji Backusa-Naura lub notacji BNF. Wyrażenia służą przetwarzaniu danych w aplikacji w celu osiągnięcia rezultatu widocznego na wizualizacji. Zastosowanie wyrażeń nie jest ograniczone do miar. Używając wyrażeń w tytułach, podtytułach, stopkach, a nawet wymiarach, można tworzyć bardziej dynamiczne wizualizacje o znacznie większych możliwościach.
Oznacza to na przykład, że tytuł wizualizacji nie musi być tekstem statycznym, ale może być oparty na wyrażeniu i zmieniać się w zależności od dokonanych selekcji.
Gdzie można używać wyrażeń?
Wyrażeń można używać w wizualizacji wszędzie tam, gdzie podczas edytowania wizualizacji jest wyświetlany symbol 
w panelu właściwości. Symbol wskazuje pole wyrażenia. Kliknięcie symbolu powoduje wyświetlenie edytora wyrażeń, który ułatwia budowanie i edytowanie wyrażeń. Wyrażenia można też wprowadzać bezpośrednio w polu wyrażenia, nie używając edytora wyrażeń.
Wyrażenie nie może zostać zapisane bezpośrednio jako element główny. Jeśli jest ono jednak stosowane w ramach miar lub wymiarów, które zostają następnie zapisane jako elementy główne z odpowiednimi danymi opisowymi (nazwa, opis i znaczniki), wówczas wyrażenie takie zostanie zachowane.
Wyrażeń można używać zarówno w skryptach, jak i w wizualizacjach wykresów. Wyrażenia mogą być bardzo proste, jedynie z podstawowymi obliczeniami, lub bardzo złożone — z funkcjami, polami i operatorami. Istnieje kilka różnych zastosowań wyrażeń. Różnica między wyrażeniami i miarami polega na tym, że wyrażenia nie mają nazw i nie zawierają danych opisowych.