Instrukcja let, uzupełniająca instrukcję set, służy do określania zmiennych skryptu. W odróżnieniu od instrukcji set instrukcja let powoduje obliczenie wartości wyrażenia po prawej stronie operatora „=” przed przypisaniem jej do zmiennej.
Składnia:
Let variablename=expression
Słowo let można pominąć, ale instrukcja ta staje się wtedy instrukcją sterowania. Taka instrukcja bez słowa kluczowego let musi mieścić się w jednym wierszu skryptu i kończyć się średnikiem lub końcem wiersza.
Przykłady i wyniki:
| Przykład | Wynik |
|---|---|
|
Set x=3+4; Let y=3+4; z=$(y)+1; |
Wynikiem oceny $(x) będzie „3+4 ” Wynikiem oceny $(y) będzie „ 7 ” Wynikiem oceny $(z) będzie „ 8 ” |
| Let T=now( ); | $(T) otrzyma wartość bieżącego czasu. |
